بیان عوارض عمل جراحی برای بیمار
آيا پزشك معالج موظّف است عوارض يا ضايعات احتمالى ناشى از عمل جرّاحى را براى بيمار تشريح كند؟
درصورتیکه عوارض مهمی باشد بايد به بيمار بگويد، در غير اين صورت لازم نيست.
درصورتیکه عوارض مهمی باشد بايد به بيمار بگويد، در غير اين صورت لازم نيست.
اگر وضع بيمارى روانى او و همچنين در صد احتمال نجات با جرّاحى در حدّى است كه عقلا چنين اقدامى را معقول و منطقى میدانند شرعاً اشكالى ندارد. در ضمن بايد شخص نامبرده (اگر قدرت تشخيص دارد) يا ولی او (در صورت عدم قدرت تشخيص بيمار) با اين كار موافقت كند.
درصورتیکه بيمار راضى باشد و اطّلاع كافى به او داده شود، مانعى ندارد.
مخيّر است كه يكى از اين دو طرف را انتخاب كند.
۱. اگر احتمال قابلملاحظهای براى بهبودى باشد، احتياط آن است كه كوتاهى نكند.۲. اگر احتمال مرگ زياد نباشد جايز است.
بايد از طريقى كه مشكلات آن كمتر استفاده كرد و اين منوط به تشخيص اهل خبره است.
درصورتیکه جرّاحى سبب طول عمر شود، مريض میتواند به خاطر عوارض ناخوشايند جرّاحى، از آن صرفنظر كند; ولى اگر بدون جرّاحى، بيمار در معرض مرگ باشد، طبيب يا كسان مريض مجازند اقدام به جرّاحى كنند، هرچند بيمار راضى نباشد.