کفایت اشاره برای انعقاد عقد اجاره
کسی که توانایی بر حرف زدن ندارد برای انعقاد اجاره چه باید بکند؟
كسى كه توانايى بر حرف زدن ندارد اگر با اشاره بفهماند كه ملك خود را براى مدّت معيّن به مبلغ معيّن اجاره داده يا اجاره كرده صحيح است.
كسى كه توانايى بر حرف زدن ندارد اگر با اشاره بفهماند كه ملك خود را براى مدّت معيّن به مبلغ معيّن اجاره داده يا اجاره كرده صحيح است.
اجاره مزبور اشکال دارد مگر اینکه با صاحبخانه بهنوعی مصالحه نمایند.
حق دارد مبلغ عادلانهای بگیرد; مگر اینکه قصد مجّانى کرده باشد، یا ظاهر حال مجانى باشد.
احتیاط آن است که طرفین بهشرط عمل کنند.
با توجّه به اینکه طرفين راضى به ادامه کارشدهاند و سخنى از اجرت جديد نشده، معيار همان اجرت سابق است.
هرگاه ابتداى اجاره را معيّن نكنند ابتداى آن بعد از خواندن صيغه يا تحويل گرفتن مال است.
مسافرخانهها و هتلهايى كه معلوم نيست انسان در آن چقدر مىماند اگر قرار بگذارند كه مثلاً شبى يكصد تومان بدهد و طرفين راضى باشند اشكال ندارد، ولى چون مدّت اجاره را معلوم نکردهاند اجاره صحيح نيست، بنابراين مادام كه رضايت صاحب آن حاصل است مىتواند بماند وگرنه حقّى ندارد، امّا اگر تعداد شبها را از اوّل معيّن كنند، حق دارد تا آخر مدّت بماند.
اين توافق اشكال ندارد و بايد مطابق آن عمل شود.
چنین اجارهای اشکالی ندارد.
فقط در ماه اوّل اجاره صحیح است چون بقیّه را معیّن نکرده، ولى اگر ماه اوّل را هم معیّن نکند فقط بگوید هرماه یک هزار تومان است، اجاره بکلّى باطل است.
شرط مزبور ظاهراً صحيح است، ولى اگر شدّت تورم به حدى باشد كه موجر مغبون گردد مىتواند از خيار غبن استفاده كند.