غیرقابلبازگشت بودن ابراء دین
ابراء دِیْنْ یعنى چه؟ و آیا عدول از آن جایز است؟
ابراء دین، یعنى گذشتن از بدهى شخصی که مدیون است؛ و عدول از آن جایزنیست.
ابراء دین، یعنى گذشتن از بدهى شخصی که مدیون است؛ و عدول از آن جایزنیست.
حاجى اگر بتواند بدون زحمت و مشقّت قرض كند و مالى داشته باشد كه بتواند قرض خود را ادا نمايد، بايد قرض كند و قربانى نمايد.
برای ابراء ذمه، احتیاط آن است که انشاء کنند.
اگر واقعا حق شما را طبق قرارداد نمی پردازند و استفاده از آن غذاها موجب مفسده ای نمی شود مانعی ندارد.
درصورتیکه قرض مدتدار باشد و بدهكار بخواهد قبل از رسيدن مدّت بدهى خود را بپردازد، طلبكار مجبور به قبول آن نيست، ولى اگر تعيين مدّت فقط براى همراهى با بدهكار باشد چنانچه پيش از وقت بدهى را بدهد طلبكار بايد قبول كند
هرگاه ناچار شود براى تهيّه آب قرض كند واجب است قرض نمايد؛ امّا اگر مىداند يا گمان دارد توانايى اداى آن دين را ندارد، واجب نيست قرض كند؛ و اگر كسى مقدارى آب بدون منّت فوقالعادهاى به او ببخشد بايد قبول كند.
اگر کسى پولى را به دیگرى قرض بدهد خواه پول ایرانى باشد یا پول خارجى فقط همان مقدار را میتواند از او بگیرد و زیادتر از آن ربا و حرام است.
اگر دین نقدی بوده نمیتواند آن را بهوسیله غیر نقدی بپردازد مگر اینکه طلبکار اجازه دهد.
درصورتیکه طرف با علم به این مطلب راضی باشد و این کار خلاف ضوابط نباشد مانعی ندارد ولی مکروه است.
درصورتیکه پولي که وامدهنده در صندوق میگذارد صرف وام دادن سايرين بشود اشکالي ندارد ولي اگر خودشان (هيأت امناء) از آن استفاده کنند جايز نيست.