اگر ترك سعى از روى جهل و نادانى نسبت به مسئله بوده، احتياط واجب آن است كه همان حكم عمد را اجرا كند. (اگر كسى عمداً سعى در حج را ترك كند و به‌موقع آن را جبران ننمايد، حج او باطل مى‌شود. حج را احتیاطاً تمام كند و بايد سال آينده دوباره حج را به‌جا آورد.)
بنا بر احتياط واجب كفايت نمى‌كند و بايد آن اعمال را دوباره پس از احرام حج، قبل از وقوفين، يا بعد از انجام اعمال منى بجا آورند.
روزه و نماز کاملی که در این فرض به‌جا آورده‌اند صحیح است ولی از این به بعد طبق حکم اعراض عمل کنند.
هرگاه مرد عمداً، يا در حال اضطرار، كفش و جوراب بپوشد كفّاره ندارد، همچنين اگر از روى فراموشى يا جهل باشد؛ و احتياط مستحب آن است كه اگر مجبور به پوشيدن كفش و جوراب شود، قسمت روى پا را شكاف دهد.
درصورتی‌که اطلاعی از حرام بودن سفر بدون ویزا به عراق نداشته و حکم را نمی‌دانسته نمازهای چهار رکعتی که شکسته خوانده قضا ندارد.
مانعی ندارد ولی اگر صیغه عقد را خودشان خوانده باشند و آمیزش حاصل‌شده باشد راهی برای ازدواج آنان باهم وجود ندارد.
اگر سهوی بوده و یا از روی جهل (جاهل قاصر باشد) باشد نماز صحیح است.
کسانی که احکامی را نمی‌دانند لازم است آن احکام به آن‌ها گوشزد شود ولی در موضوعات لازم نیست مگر آنکه معاشرت با آن‌ها داشته باشد.
احتیاط آن است که به تعداد آیات سجده که یقین دارد قرائت کرده است سجده بجا بیاورد.
اگر با علم به مسئله (حرام بودن عقد ازدواج در حال احرام) همسری را در حال احرام برای خود عقد کند، آن همسر بر او حرام دائمی می‌شود ولى اگر با جهل به مسئله چنين كارى كند، عقد باطل است، امّا حرام ابدى نمى‌شود، هرچند احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند؛ مخصوصاً اگر با او نزديكى كرده باشد.
در موارد جهل به حکم واجب است و در جهل به موضوع لازم نیست مگر اینکه موضوع خطرناکی باشد.
احتیاط واجب آن است که آن مقدار از نمازها که یقین دارد مسح غلط بوده را به تدریج قضا کند اما نسبت به مشکوک تکلیفی ندارد.
