حکم آزمایش خون قبل از عقد
آیا شرعاً لازم است قبل از خواندن صیغه عقد دائم دختر و پسر آزمایش خون بدهند؟
واجب نیست ولی احتیاط ترک نشود.
واجب نیست ولی احتیاط ترک نشود.
درصورتیکه طبق تشخيص طبيب متدین تنها راه علاج نباشد، جايز نيست.
هرگاه خون بهواسطه كوبيده شدن زیرپوست يا ناخن بميرد، اگر طورى باشد كه ديگر به آن خون نگويند پاك است و اگر به آن خون بگويند مادام كه زیرپوست و ناخن است براى وضو و غسل و نماز اشكال ندارد، امّا هرگاه سوراخ شود اگر ضرر و زحمت فوقالعادهای ندارد بايد آن را بيرون آورند و اگر زحمت زياد دارد بايد براى وضو و غسل اطراف آن را شست و پارچهاى روى آن بگذارد و روى پارچه دستتر بكشد و احتياطاً تيمّم هم بكند.
مانعی ندارد و ضرری به صحت روزه نمیزند.
چنانچه احتمال میدهد که بعد از وضو ایجادشده است نماز صحیح است و اگر قبل از وضو بوده باید تطهیر نماید و تجدید وضو نماید و نماز را اعاده نماید.
هرگاه شرايط و صفات عادت ماهيانه را نداشته باشد، حكم مستحاضه را دارد و با انجاموظیفه مستحاضه حج و طواف او صحيح است؛ اما در صورت داشتن تمام نشانههاى حيض، حكم حيض را دارد. در ضمن زنان سادات در محيط ما حكم زنان قرشيّه را ندارند و آنها نيز در پنجاهسالگی قمرى (حدود 5/48 سال شمسى) يائسه مىشوند، يعنى هرگونه خون مشكوكى ببينند حكم استحاضه را دارد.
خونى كه از لثه يا جاى ديگر دهان بيرون مىآيد هرگاه در آب دهان حل شود و از بين برود پاك است و فروبردن آب دهان نيز در اين صورت جايز است، ولى عمداً اين كار را نكند.
نجاسات بنا بر احتياط واجب يازده چيز است: 1- بول 2- مدفوع 3- منى 4- مردار 5- خون 6- سگ 7- خوك 8- كافر 9- مايعات مستكننده 10- آبجو 11- عرق حيوان نجاستخوار.
هرگاه چيزى مانند سوزن در داخل بدن با نجاستى مانند خون ملاقات كند نجس نمىشود، مشروط بر آنکه موقع بيرون آمدن، آلوده به خون نباشد.
محکومبه پاکی است.
اگر خون قطع نمیشود و جنبه ضرورت دارد جايز است، امّا احتياط واجب آن است كه اگر ممكن است درمان كنند.