شستن دوباره از محل شک
چنانچه هنگام وضو شک در عضوی نماید، باید وضو را از کجا شروع نماید؟
تمام وضو یک عمل است؛ به این معنا که تمام آن شک در محل است و نمی توان گفت از محل گذشته است، بنابراین باید از محل شک دوباره بشوید.
تمام وضو یک عمل است؛ به این معنا که تمام آن شک در محل است و نمی توان گفت از محل گذشته است، بنابراین باید از محل شک دوباره بشوید.
هرگاه با آب، چیزی را که نجس شده (با شرایطی که در رساله آمده) بشویند پاک میشود اما اگر با آب قلیل باشد، آبی که از آن جدا میشود و آن را «غساله» میگویند نجس است و اگر با آبلولهکشی یا آب کر بشویند چنانچه ذرات نجاست در غساله نباشد پاک است.
هر سه غالباً یکی هستند ولی در موارد استثنایی از هم جدا میشوند مانند شستن حیوان نجس العین که ممکن است برخی آن را بهداشتی بدانند ولی ازنظر اسلام نجس است.
در موقع شستن مخرج بول و غائط مانعى ندارد روبهقبله و پشت به قبله باشد، ولى در موقع «استبراء» احتياط واجب ترك است.
پوست با شستن پاک نمیشود.
در مواردى كه میتوان مخرج غائط را با غير آب تميز كرد، شستن با آب بهتر است.
مانعی ندارد ولی سزاوار است این کار را تکرار نکند.
لازم است به مقداری که می توانید نمازها را به تدریج قضا کنید،البته در صورتی که احتمال می دهید در موقع وضو گرفتن بقیه دست هم شسته می شده قضا لازم نیست.
به مقدار متعارف در این موارد مانعی ندارد.
چنانچه مراقبت نماید که از حلق فرو نرود و تنها بوی عطر و یا تلخی نمک باقی بماند روزه صحیح است، اما اگر ذرات ریز آن در دهان باشد باید آبکشیده شود.
اگر به حداقل قناعت کنند مانعی ندارد مگر اینکه مالک صریحا نهی کرده باشد.
مرطوب کردن دست و کشیدن آن بر صورت و دست ها کفایت نمی کند و باید آب جاری شود، مگر این که مقدار رطوبت به مقداری باشد که آب جاری شود و از دست بریزد.