کفاره بطلان عمدی روزه با سیگار
اگر شخصی روزه واجب را با سیگار باطل کند تکلیف چیست؟
علاوه بر قضای روزه، کفاره عمد نیز واجب میشود.
علاوه بر قضای روزه، کفاره عمد نیز واجب میشود.
كسى كه قضاى روزه ماه رمضان را گرفته جايز نيست بعدازظهر روزه را باطل كند و اگر عمداً چنين كارى كند بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمىتواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پیدرپی باشد.
كسى كه روزه قضاى ماه رمضان را بهجا میآورد میتواند پيش از ظهر روزه را افطار كند، بهشرط اينكه وقت براى قضاى روزه تنگ نباشد، ولى بعدازظهر جايز نيست، همچنين اگر قضاى روزه غير معيّنى (مانند قضاى روزه نذر) را گرفته باشد احتياط واجب آن است كه بعدازظهر روزه را باطل نكند.
به مقدارى که یقین دارد، روزههایى را که خورده باید هم قضا کند و هم براى هرروز کفّاره بدهد و چنانچه بار او سنگین شود و هیچیک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه مىتواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه مىتواند بهجا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.
درصورتیکه نمیداند عمدی بوده بگوید انشاء الله بدون عمد بوده است و فقط قضا کند.
اگر روزهدار سهواً يكى از كارهايى كه روزه را باطل میکند انجام دهد و بعد به گمان اينكه روزهاش باطلشده دوباره يكى از آنها را عمداً بجا آورد بنا بر احتياط واجب علاوه بر امساك آن روز، قضاى آن را نيز بجا میآورد، ولى كفّاره ندارد.
فِرَق صوفیّه عموماً گرفتار انحرافاتى هستند، بعضى بیشتر و بعضى کمتر، کسى که عقاید فوق را داشته باشد، مانند «حلول» و «اتّحاد» و «وحدت موجود» (نه وحدت مفهوم وجود) و «ترک عبادت» و «انکار محرّمات»، بهگونهای که مستلزم انکار توحید یا نبوّت شود در سلک کفّار است و اگر قبلاً مسلمان بوده و سپس به این عقاید معتقد شده، مرتد است و تا آنجا که ممکن است باید در رفع شبهات آنها از طرق منطقى کوشید و اگر ممکن نشد باید از آنها دورى کرد.
این برنامهها مشروع نیست و ادّعاهاى مزبور خیال و اوهامى بیش نیست.
چنانچه خانه و ماشین قانونا واگذار شده و زن بگوید طبق فتوای مرجع ام حاضر به ادامه زندگی هستم می تواند از پس دادن آن خودداری کند.
ازدواج اول او باطل بوده و اگر نزدیکی صورت نگرفته عقد دائم صحیح است.
این آیه مربوط به اموال متعلق به کودکان است و ارتباطی با بطلان عقد ندارد.
درصورتیکه وقت قضا تنگ نبوده بنا بر احتیاط واجب باید اعاده نماید و در این حکم بین اینکه همان روز متوجه شود یا چند روز بعد فرقی وجود ندارد.