مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این سنت حسنه‌ای است که سابقه آن به سال اول هجرت برمی‌گردد؛ زمانی که پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) میان مهاجرین و انصار عقد اخوت برقرار کردند و با توجه به شرایط سخت آن زمان، از یکدیگر ارث نیز می‌بردند که بعدها منتفی شد و شرایط دیگر باقی ماند.

در فرض سؤال پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و برادر او وراث او هستند، بنابراین پدربزرگ‌ها، هرکدام حكم يك برادر و مادربزرگ‌ها، هرکدام حكم يك خواهر را دارند و ارث را در ميان خود چنان تقسيم مى‏كنند كه سهم هر مرد دو برابر سهم زن شود.

مساوی ارث می‌برند.

در فرض سؤال دایی پدری ارث نمی‌برد و نصف ماترک میت به شوهر و نصف دیگر به خاله پدر و مادری میت به ارث می‌رسد.

یک‌ششم اموال به پدر یا مادر میت می‌رسد و بقیه به‌طور مساوی در میان پسران تقسیم می‌گردد.

طبقه اول ارث شامل پدر و مادر و اولاد ميّت است و با نبودن اولاد، اولاد او هرچه پايين روند. (البته هرکدام از آنان که به ميّت نزدیک‌تر است) و تا يك نفر از اين گروه باشد گروه دوم ارث نمى‏برند.

هرگاه وارث ميّت فقط يك نفر از گروه اوّل باشد (مثلاً پدر يا مادر، يا يك پسر يا يک دختر) تمام مال ميّت به او مى‏رسد

اگر ورثه میت، فقط چند پسر يا فقط چند دختر باشند، اموال میت به‌طور مساوى ميان آنها قسمت می‌شود.

اگر پسر و دختر باهم باشند طورى تقسيم مى‏كنند كه هر پسر دو برابر دختر ببرد.

هرگاه وارث ميّت فقط پدر و مادر او باشند، مال سه قسمت می‌شود دو قسمت آن را پدر و يك قسمت آن را مادر می‌برد؛ مگر اینکه ميّت دو برادر، يا چهارخواهر، يا يك برادر و دو خواهر داشته باشد كه همه آنها پدر و مادرى باشند يا پدرى فقط (يعنى پدر آنان با پدر ميّت يكى باشد) مادر شش يك مال را می‌برد و بقيّه به پدر مى‏رسد. (در اصطلاح فقهی به «دو برادر، يا چهارخواهر، يا يك برادر و دو خواهر» حاجب می‌گویند)

در فرض سؤال حاجب هستند.

هرگاه وارث ميّت فقط پدر و مادر و يك دختر باشند، مال را پنج قسمت مى‏كنند پدر و مادر هرکدام يك قسمت و دختر سه قسمت آن را می‌برد، مگر اين‏كه ميّت دو برادر يا چهارخواهر يا يك برادر و دو خواهر پدرى داشته باشد، در اين صورت مال را شش قسمت مى‏كنند، پدر و مادر هرکدام يك قسمت و دختر سه قسمت می‌برد و يك قسمت باقی‌مانده را پدر و دختر در ميان خود تقسيم مى‏كنند و احتياط واجب آن است كه آن دو در اين تقسيم باهم صلح كنند.