دیه جنین بر عهده کسانی است که مباشر در سقط بوده‌اند و چنانچه مادر با میل و اختیار، خود را در اختیار طبیب قرارداده که سقط کند نیمی از دیه بر عهده اوست و باید علاوه بر پرداخت دیه از گناه بزرگی که مرتکب شده‌اند به‌طورجدی توبه کنند و با اعمال نیک آینده، گذشته را جبران نمایند.
در صورتی که مزاحمتی با حق شوهر نداشته باشد و این کار برای زن و برای کسانی که می خواهند صاحب فرزند شوند ضرورت داشته باشد مانعی ندارد و اگر واقعا زندگی آنها مختل باشد ضرورت محسوب می شود.
هنگامى است كه بچه در شكم مادر به حركت درمی‌آید، كه معمولاً در حدود چهارماهگی است.
به خطر انداختن جان خود یا دیگرى براى حفظ جان دیگران از نظر شرعی لازم نیست. مگر آنکه دلیل مهمی برای این کار وجود داشته باشد. و در مورد مذکور در سوال اگر احتمال فوت نجات دهنده قوی باشد نباید این کار را انجام دهد.
اگر وضو با آب گرم ضررى ندارد و تهيّه آن ممكن است بايد وضو بگيريد، در غير اين صورت تيمّم كنيد و هرچند مدّت طول بكشد جاى نگرانى نيست.
مشكل شما درواقع از خود شماست و مقصّر اصلى خودتان هستيد و به همين دليل دعاى شما هم مستجاب نمی‌شود و علّت اصلى آن ندانستن مسئله است. مسئله اصلى اين است كه بر شما واجب نيست يقين به طهارت و غسل و مانند آن پيدا كنيد، آنچه بر شما به‌عنوان یک وظيفه شرعى لازم است اينكه به مقدار ساير مردم آب بريزيد و به همان قناعت كنيد، هرچند شك در غسل و طهارت داشته باشيد و ما مسئولیت شرعى اين كار را می‌پذیریم. شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بريزيد و قناعت كنيد و با بدن نجس و حال جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانيد و هيچ اشكالى هم ندارد و نماز و روزه شما كاملاً صحيح است؛ و ما به اين وسيله بر شما و تمام افراد وسواسى اتمام حجّت می‌کنیم و مخالفت با آن گناه است. ما از خداوند می‌خواهیم كه به شما توفيق توجّه به اين مسئله را عنايت نموده وازدام شيطانى نجات پيدا كنيد.
آن مقدار كه می‌توانید محافظت كنيد و آنچه موجب عسرو حرج است اشكال ندارد.
درصورتی‌که عامل سقط شما بوده‌اید، نه همسرتان، هرچند ایشان راضی به این کار بوده‌اند دیه جنین را شما باید به ایشان بپردازید؛ و اگر ایشان به شما ببخشد بری الذمه می‌شوید ولی چنانچه عامل هر دو باهم بوده‌اید دیه آن به برادران و خواهران و پدربزرگ و مادربزرگ آن جنین می‌رسد. ضمناً دیه آن دو جنین شصت مثقال معمولی طلا است.
اگر استبرا کرده‌اید و قطرات مشكوك است كه بول است يا چيز ديگر، باز اعتنا نكنيد؛ و اگر يقين داريد بول است، چنانچه تجديد وضو مايه مشقّت زياد میشود یک‌بار وضو براى هر نماز كافى است.
چنانچه موارد بالا را با دقت انجام دهيد مانعى ندارد؛ ولى در مسئله شستشوى دهانه رحم درصورتی‌که مستلزم نگاه يا لمس باشد شرعاً جايز نيست مگر اینکه واقعاً ضرورتى در كار باشد.
در فرض مسئله، كه اگر مادر به همان حال باقى بماند هر دو می‌میرند، می‌توان با سقط‌جنین جان مادر را نجات داد.
۱. واجب نيست، مگر اينكه در سرنوشت آنان اثر مهمی داشته باشد.۲. در این‌گونه موارد اگر مسئله مهمی است طبيب كتمان نكند.۳. طبيب بايد به وظيفه خود عمل كند و اگر بيمار عمل خلافى انجام دهد او مسئول نيست; منتها طبيب وظيفه خود را در امربه‌معروف و نهى از منكر انجام دهد.
