در فرض مسئله اشكالى ندارد.
اهداى كليه براى غير بالغ جايز نيست، چون ولى در این‌گونه موارد ولايت ندارد.
اگر عارضه مثلاً در حدّ از دست دادن یک كليه يا مانند آن باشد واجب نيست كسى براى نجات جان ديگرى اين كار را انجام دهد، امّا اگر عارضه، خفيف و قابل‌تحمل باشد، وجوب نجات جان ديگرى با رضايت صاحب عضو بعيد نيست؛ و درصورتی‌که با اطّلاع و رضايت صاحب عضو باشد و احتمال عارضه ضعيف بوده، امّا تصادفاً گرفتار آن شود، پزشك مسئول نیست; مانند برداشتن یک كليه، كه معمولاً خالى از خطر است، ولى گاه ممكن است عارضه‌ای پيش آيد.
اشكالى ندارد.
اگر موجب نجات جان مسلمانی از مرگ يا بيمارى همی‌شود جايز است؛ و عدم رضايت ولی میت مشكلى ايجاد نمی‌کند و فرقى بين مجهول‌الهویه و غير آن نيست; ولى احتياط صرف ديه آن در خيرات براى ميّت است.
اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد جايز است.
اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد برداشتن آن عضو جايز است و اجازه ولى شرط نيست.
چنانچه عرفاً جزء بدن كسى كه به او پيوند زده شده محسوب شود، پاك است.
اگر اطمينان به عدم نتيجه باشد اين كار جايز نيست، ولى در صورت احتمال عقلايى، برداشتن عضو پيوندى از مرده مانعى ندارد، و از زنده در صورت عدم ضرر و خطر نيز جايز است.
هنگامى كه پيوندگرفت و آن عضو عملاً جزء بدن گيرنده شد، پاك است.
درصورتی‌که نجات جان فرد مذكور متوقف به برداشتن آن عضو باشد اجازه ورثه يا وصیت متوفی شرط نيست. ولى سزاوار است با اجازه ورثه يا اذن حاكم شرع بوده باشد.
