حکم اقرار به امور غیر معقول
اگر در بحث اقرار، مقرّله قابل تملّک نباشد و یا در اقرار به استحقاق، اقرار به استحقاق چیزی صورت بگیرد که غیر قابلیت استحقاق باشد؛ آیا در این موارد، اقرار نافذ است؟
در تمام مواردی که اقرار غیر معقول باشد نافذ نیست.
در تمام مواردی که اقرار غیر معقول باشد نافذ نیست.
در صورتی که بتواند نفی شهادت کند اولویت دارد و اگر نتواند کسب رضایت ولی دم مقتول مانعی ندارد.
مدّعى مى تواند قسم را به مدّعى علیه رد کند، و در این صورت مراسم پنجاه قسم بر عهده اوست. و در صورت عدم درخواست از طرف مدعی قاعده «البیّنه على المدّعى و الیمین على مَنْ انکر» جارى مى شود و در این صورت دیه بر کسى نیست.
در صورتی که موجب ظن قوی به وقوع قتل از ناحیه او حاصل شود از موارد لوث است.
در مورد طفل و مجنون قسامه جارى است. و در مورد حیوان اگر جنبه تسبیب داشته باشد در آنجا نیز قسامه جارى است.
این حکم اختصاص به دیون میّت دارد.
لوث در مواردى است كه اماره ظنّيّه نزد حاكم شرع بر صدق مدّعى قائم شود؛ مانند شهادت شاهد واحد، يا در جايى كه شخصى را غرق خون ببينند و شخص مسلّحى را كه بر سلاح او آثار خون است در آنجا بيابند، يا كشته اى را در خانه، يا محلّهاى كه غير از افراد خاصّى وارد نمىشوند، مشاهده كنند، در حالى كه عداوتى بين صاحبان خانه يا محلّه و مقتول وجود داشته است و امثال آن. در چنين مواردى قاضى احكام قسامه را جارى مىكند.
احتیاط آن است که بر دیه صلح کنند. مگر آن که اولیاى مقتول راضى به کمتر از آن شوند.
در اینصورت واجب است شهادت دهد.
در صورتی که واقعا ترس جان داشته باشد شهادت دادن برای او واجب نیست.
مروز زمان در تحجیر و غصب و املاک بلا صاحب وجود ندارد، بلکه معیار آن است که یقین به اعراض صاحب اصلى پیدا کنیم خواه یقین در یک روز پیدا شود، یا پنجاه سال.