در اين صورت ـ كه گوشت‌ها تلف مى‌شود ـ قربانى كردن در انجام، چه با اخذ وكالت از فقير و چه بدون آن، جايز نيست و بايد بر اساس مسئله 1059 مناسک عمل گردد.
اشكالى ندارد.
28. قربانى كردن در هر يك از قربانگاه‌های موجود جايز است، هرچند خارج از محدوده منى است؛ مشروط بر این‌که گوشت‌ها تلف نشود. 29. بهتر است قربانى را روز عيد ذبح كنند؛ ولى تأخیر آن تا روز سيزدهم نيز جايز است. 30. لازم نيست ذابح شيعه باشد؛ بلكه هر مسلمانى كه ذبيحه او پاك و حلال است مى‌تواند ذبح كند. 31. سربریدن و ذبح حيوانات، براى قربانى يا غير آن، با چاقوهاى استيل و فلزات ديگر، اشكالى ندارد. 32. قربانى را مى‌توان شخصاً ذبح نمود، يا به شخص ديگرى كه به او اطمينان دارد نيابت داد. خواه مدير كاروان باشد، يا اعضاى بعثه حج، يا بعضى از دوستان (معيار اطمينان داشتن به كار نايب است)؛ و لازم نيست وكيل نام صاحب قربانى را بداند، همين اندازه كه نيّت او را كند كافى است، هرچند بردن نام او به هنگام ذبح بهتر است و اگر كسى بدون گرفتن وكالت از طرف ديگرى قربانى كند صحيح نيست.33. مسلمانان بايد كارى كنند كه گوشت‌های قربانى از بين نرود و مجبور به سوزاندن و دفن كردن آن نباشند؛ زيرا اين كار اسراف و حرام است و ادلّه قربانى شامل آن نمى‌شود و چنانچه مستحقّينى در منى يافت نشوند، لازم است آن را به ساير بلاد اسلامى ببرند و به فقرا و مؤمنان بدهند و يا پول آن را كنار بگذارند و هنگام بازگشت در محل خود قربانى كنند و يا با دوستان خود هماهنگ كند كه در همان روز بعد از رمى جمره قربانى كنند؛ و هر يك از این‌ها كافى است. 34. تا انجام كه ممكن است بايد قربانى را در قربانگاه‌های موجود انجام داد و از تلف شدن گوشت آن جلوگيرى كرد؛ امّا اگر بعد از تلاش و كوشش، يقين پيدا كند كه راهى براى استفاده از گوشت قربانى نيست و حتماً ضايع مى‌شود، بايد از قربانى در انجام صرف‌نظر كند و پول آن را كنار بگذارد و هنگام بازگشت در محل خود قربانى نمايد. البتّه در ماه ذی‌الحجه همان سال و اگر ممكن نشد در ماه ذی‌الحجه سال آينده قربانى مى‌كند و می‌تواند به‌وسیله تلفن با دوستان خود هماهنگ كند كه در همان روز بعد از رمى جمره قربانى كنند؛ ولى اين كار واجب نيست.35. در وضعیت فعلى كه مسئولین حج مى‌گويند گوشت قربانى در دستگاه‌هاى مجهّز نگهدارى و سپس به دست نيازمندان مى‌رسد (ولى تمام قربانى‌ها در خارج از منى صورت مى‌گيرد) حجاج محترم مخيّرند انجام قربانى كنند يا پول قربانى را كنار گذاشته و بقيه اعمال را به‌جا آورده و پس از بازگشت در ماه ذی‌الحجه در وطنشان قربانى كنند. 36. استفاده از وسايل ماشينى براى ذبح حيوانات مانعى ندارد، ولى شرايط ذبح شرعى مانند روبه‌قبله بودن و بسم‌الله گفتن و غير آن بايد رعايت شود.
اگر مى‌داند كه پول خود اوست اشكالى ندارد؛ در غير اين صورت اشكال دارد.
بردن نام ميّت لازم نيست، بلكه كافى است نيّت كند كه آنچه را بر عهده نايب است انجام مى‌دهد.
جايز است.
در شرایط فعلى قربانى سه حالت دارد: الف) درصورتی‌که بتواند در انجام قربانى کند و در انجام قربانى را به مصرف برساند این مقدّم بر هر چیز است. ب) درصورتی‌که انجام قابل‌مصرف نباشد امّا مسلمین بتوانند آن را بسته‌بندی کرده به خارج منى و بلد دیگر بفرستند تا مصرف نیازمندان شود. در صورت عدم امکان روش اوّل، روش دوّم واجب است. ج) این‌که هیچ‌کدام از آن دو صورت ممکن نباشد و قربانى ضایع می‌شود و از بین می‌رود پول آن را کنار بگذارند و در ماه ذی‌الحجه هنگام بازگشت قربانى کرده و در مصارف آن مصرف کنند هیچ اشکالى براى حج آن‌ها نخواهد داشت و اگر نمی‌توانند پول قربانى را کنار بگذارند بر ذمّه بگیرند.
پنجمين واجب از واجبات حج و دومین واجب از واجبات منى، قربانى است. بهترين قربانى شتر و متوسّط آن گاو و ساده‌ترين آن گوسفند است و غير از سه حيوان مذكور كفايت نمى‌كند و تنها بر كسانى واجب است كه حج تمتّع بجا مى‌آورند و بر غير آن‌ها واجب نيست.
ازنظر ما قربانی برای غیر خدا جایز نیست ولی قربانی‌هایی که انجام می‌شود اکثراً نذر شرعی هستند که در آن صیغه لله علی ... خوانده می‌شود و از جهت تعظیم شعائر و اطعام فقرا و عزاداران در ایام شهادت ائمه و محرم بیشتر انجام می‌شود.
اگر نذر قربانی با پول گدایی بوده نذر باطل است.
هرگاه صاحب گوسفندان آن‌ها را در اختيارشان قرار داده، كه هر مقدار بخواهند بردارند سپس پول آن را بدهند، مانعى ندارد.
