şəri hökmlərə və fiqhi məsələlərə cavab mərkəzi

Əgər şahidlər vəqf barəsində şəhadət versələr və ya vəqf olması məntəqədə məşhur olsa, vəqf hökmü onun barəsində qüvvədədir. Vəqf edərkən Ərəb dilində siğə oxumaq vacib deyil və hər hansı bir dildə caizdir. Hətta əgər siğə oxumasa, vəqf olunan kimsələrə təhvil versə, yenə də kifayətdir. Düşüncəsində (ağlında) problemin olması iddiası dəlil-sübutsuz və şahidsiz qəbul olunmur.

Sadəcə aqilanə ehtimaldan irəli gələn qorxu (nigarançılıq) kifayətdir.

O, müztəribə qadının namazdakı vəzifəsinə əməl etməlidir ki, aşağıdakılardan ibarətdir: “Müztəribə” bir neçə ay qan görüb, amma müəyyən adət tapmayan qadına deyilir, əgər on gün və ya bundan az qan görsə hamısı heyzdir. Əgər on gündən artıq qan görsə, heyz nişanəsi olan günlər üç gündən az, on gündən çox olmasa heyz sayılır. Bütün qanlar eyni şəkildə olarsa qadın qohumlarının adəti üzrə hərəkət etməlidir. (Əgər qohumlarının hamısının və ya böyük əksəriyyətinin adəti eyni cürdürsə.) Qohumların adəti fərqli olsa, ehtiyat budur ki, qadın adət müddətini yeddi gün təyin etsin.

Bu maddədən zərurət halında istifadə etməyin eybi yoxdur.

Onun naib olması səhihdir və gecələr gündüzün əvəzinə rəmy etməlidir.

Caiz, hətta müstəhəbdir ki, vacib namazın fəzilət vaxtına və ya camaat namazına nail olmaq üçün təvafı kəssin, və namaz tamam olandan sonra təvafı tamamlasın və yerdə qalan dövrələri yerinə yetirsin, (bu hökmdə) yarısından ötmək də əsas (şərt) sayılmır.

Naib təvafının hamısını kamil şəkildə yerinə yetirməlidir.

Əgər vəqf edilmiş su və torpaq sahəsini icarə etmişsə və xas bir şərt də qoymamışdırsa, özü istədiyi kimi ondan istifadə edə bilər.

Vəqfin digər şərtləri də olsa səhihdir.

“Zinəti verməyi, bəzənməyi tərk etmək” mənasını verən “hidad”, vəfat iddəsi zamanı lazımdır. Lakin zinəti tərk etmək, paklıq və təmizliyi tərk etmək mənasında deyil. Sözü gedən şərtin heç bir etibarı yoxdur. Bu qadın iddə sona çatandan sonra evlənsə daha yaxşıdır.

O ilin gəlirinə xüms düşür. Lakin xalçaya ehtiyac duyulursa xümsü yoxdur.

Onların təvafının eybi yoxdur. Buna görə ki, təvafda məşhur hüdudlara riayət etmək (məsafəni saxlamaq) vacib deyil, ehtiyat müstəhəbdir və sıralara da qoşulmaq (izdihama birləşmək) şərt deyil.

Şəriətdə deyilən şərtlərin hamısına malik olsa, eybi yoxdur.

Hal-hazırda istifadəyə yararsızdırlarsa və ya onların aradan getməsinə səbəb olursa, onları oxşarla dəyişdirmək caizdir.

Belə hallarda ehtiyat budur ki, ayrı-ayrı şəxslərin oxumağını şərt bilən müctəhidin fətvasına uyğun əməl olunsun.