مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر قربانىِ سالم (و داراى شرايطى كه ذكر شد) يافت نشود، ناقص كافى است.

اگر احتمال نمى‌داد كه حيوان چاق است، يا احتمال مى‌داد، ولى از روى بی‌مبالاتی آن را ذبح كرد، اگر قصد اطاعت امر الهى داشته كافى است.

هرگاه مى‌دانست گوسفند او لاغر است، ولى به‌واسطه جهل به مسئله آن را با قصد قربت ذبح كرد، سپس معلوم شد چاق است كفايت مى‌كند.

هرگاه پس از ذبح قربانى شك كند كه آن حيوان ناقص بوده، يا بعضى از شرايط معتبر قربانى را دارا نبوده، اعتنا به شك نمى‌كند.

در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.‌

احتياط آن است كه قربانى كننده پوست حيوان قربانى و مانند آن را نفروشد و اگر آن را براى استفاده خود نگهداری، به‌اندازه پول آن به فقرا دهد.

اجزايى را كه روح دارد اگر از بدن انسان يا حيوان زنده جدا كنند نجس است، هرچند گوشت است.

هرگاه گوش حيوان را براى نشانه و علامت مقدارى چاك داده، يا سوراخ كرده، يا كمى از آن را بريده باشند ضررى ندارد.

مردار حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است درصورتی‌که خودش مرده باشد، امّا اگر ذبح‌شده باشد ولو به غير دستور شرعی پاك است، ولى احتياط مستحب پرهيز است.

روبه‌قبله بودن در حال قطع رگ‌های چهارگانه كافى است و پس‌ازآن لازم نيست.

به مقدار کم که معمول است مانعی ندارد.

منى انسان و حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است، خواه حرام‌گوشت باشد، يا حلال‌گوشت و احتياط واجب آن است كه از منى حيوانى كه خون جهنده ندارد نيز اجتناب شود.