مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

به دلیل عقل و بناى عقلاى دنیا که جاهل در هر مسئله‌ای باید به عالم رجوع کند، آیا شما هرگاه مریض شوید از طبیب دستور نمی‌گیرید، احکام دین را نیز باید از متخصّصان آن فراگرفت.

دلیل آن جریان سیره است که در زمان پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) کافرانی که مسلمان می‌شدند به آن‌ها دستور داده نمی‌شد که بروید بدن خود را آب بکشید و درواقع این نوعی استثنا است بر اساس سیره مسلمین. (حتی دستور به انجام غسل جنابت نیز برای آنان داده نمی‌شد)‌

درس خواندن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت مطالعه خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای درس خواندن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.

اگر قبل از ظهر بوده مانعی ندارد همچنین اگر بعدازظهر بوده و تنها تردید مختصری پیداشده و قصد خوردن نکرده روزه صحیح است.

در برخی از موارد مصداق عرفی دارد (مثلا جایی که نگهداری پول نقد خطراتی داشته باشد و یا چک مربوط به شخصیتی باشد که مهر و امضای آن شخصیت، ارزش معنوی داشته باشد) که در این صورت فروش آن به قیمت بالاتر مانعی ندارد.

احتیاط واجب آن است که روزه‌ها را قضا کند.

انسان باید همیشه به خداوند قادر مهربان امیدوار باشد و آنچه را او دستور داده از نماز، روزه، حجاب، یا سایر وظایف دینى انجام دهد و از رحمت واسعه او مأیوس نباشد که ناامیدى از گناهان کبیره است و هیچ‌کس حق ندارد به بهانه افسردگى وظایف شرعى خود را ترک کند; مگر این‌که براثر بیمارى افسردگى عقل و هوش خود را از دست بدهد.

دلیل آن این است که داخل در عمومات اوفوا بالعقود و المومنون عند شروطهم می‌باشد خواه نام مضاربه بر آن گذارند یا نه و شرح آن را در جلد 2 عروه آورده‌ایم.

هرگاه واقعاً به‌صورت یک مسئله غیرعادی ظهور و بروز کند آن علامت به‌تنهایی کافی نیست.

در قرآن کریم فقط یک آیه در مورد خمس وجود دارد و آن آیه 41 سوره مبارکه انفال { وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ... } است و غنیمت در لغت معنای عامی دارد که همه درآمدها را شامل می‌شود؛ ولی روایات معصومین درزمینهٔ خمس بسیار است.

معمولاً نَسَب انسان در عرف از طریق پدر منشعب می‌شود، به همین جهت همیشه فامیل کودکان، مطابق فامیل پدر ثبت می‌شود و در اسلام نسب خانواده از طریق پدر است; هرچند سیادت مادر نیز سبب احترام فرزند است.

ادّعاى اختلال فکرى بدون دلیل و شاهد پذیرفته نیست.