مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ترتيب میقات‌ها به‌طور خلاصه به‌صورت زير است: 1. ميقات «عمره حج تمتّع» يكى از میقات‌های پنج‌گانه معروف است؛ خواه حج واجب باشد يا مستحب. 2. ميقات «حج تمتّع» مکه است.3. ميقات «حج اِفراد يا قِران» يكى از میقات‌های پنج‌گانه است. 4. ميقات «عمره مفرده» ادنى الحلّ است؛ يعنى نخستين محلی كه از حرم بيرون باشد، مانند تنعيم و جعرانه و حديبيّه.5. ميقات كسانى كه خانه آن‌ها بعد از ميقات است، همان منزلشان مى‌باشد، كه براى «عمره تمتّع» يا «حج اِفراد» و «حج قِران» مى‌توانند ازآنجا محرم شوند، ولى بهتر است آن‌ها نيز از يكى از میقات‌های پنج‌گانه احرام ببندند.

واجب است هنگام احرام «لبّیک‌های چهارگانه» را همانند تكبيرة الاحرام نماز، به عربی صحيح ادا كند و احتياط واجب آن است كه به‌صورت زير باشد:«لَبَّيْکَ اللّهُمَّ لَبَّيْکَ، لَبَّيْکَ لا شَريکَ لَکَ لَبَّيْکَ، اِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ، لا شَريکَ لَکَ؛ خداوندا! اجابت (و اطاعت) مى‌كنم دعوت تو را و دگربار هم اجابت مى‌كنم تو را، همتايى براى تو نيست، اجابت مى‌كنم تو را، ستايش تنها تو را سزاوار است و نعمت و ملك از آن توست، هيچ همتايى ندارى!».

بايد در هنگام قصد قربت، قصد انجام مناسك عمره يا حج را داشته باشد و بهتر است از همان اوّل تعيين كند كه قصد عمره دارد، يا حج و منظورش مثلاً «حجةالاسلام» است (يعنى حج واجب به خاطر استطاعت) يا «حج مستحب»، يا «حج نذرى» يا «نيابت»، ولى اگر از اوّل نيّت احرام كند به اين قصد كه نوع عمل را بعداً تعيين نمايد، نيز مانعى ندارد. (ولى احتياط واجب آن است كه قصد نيابت را از اوّل تعيين كند).

اگر پس از گفتن لبّيك واجب در ميقات، شك كند كه نيّت حج تمتّع كرده، يا نيّت عمره تمتّع، بنا مى‌گذارد كه نيّت عمره تمتّع كرده و عمره‌اش صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.

منظور از «طهارت از حدث» اين است كه محرم به هنگام طواف، از جنابت و حيض و نفاس پاك بوده و وضو داشته باشد.

اگر در روغن بوى خوش باشد كفّاره آن بنا بر احتياط يك گوسفند است؛ هرچند از روى اضطرار باشد و اگر بوى خوش نداشته باشد، در صورت ماليدن به بدن، كفّاره آن نيز بنا بر احتياط يك گوسفند است. البته استفاده کردن از پماد طبی (برای درمان) مانعی ندارد.

«مسجد شجره» در كنار مدينه قرار دارد و امروز به نام «آبار على» معروف است، آن را «ذو الحليفه» نيز مى‌نامند. تمام كسانى كه مى‌خواهند از راه مدينه به حج بروند بايد ازآنجا مُحرم شوند و جايز نيست تأخیر بيندازند و مثلاً از «جحفه» ـ كه ميان راه مکه و مدينه است ـ محرم شوند، مگر بيماران و افراد ضعيف و كسانى كه موانع ديگرى دارند و نمى‌توانند از مسجد شجره محرم شوند.

اگر براثر ندانستن مسئله، يا جهت ديگرى، بجاى نيّت عمره تمتّع، حج تمتّع را قصد كند و در نظرش اين باشد كه همان عملى كه همه مردم انجام مى‌دهند او هم بجا آورد، ولى خيال كرده جزء اوّل از دو جزء اعمال حج، حج تمتّع نام دارد، بدین‌جهت نيّت حج تمتّع كرده، عمل او صحيح است و عمره تمتّع محسوب مى‌شود و بهتر آن است كه نيّت را تجديد كند.

واجبات «احرام» سه چيز است: «پوشيدن لباس احرام»، «نيّت» و «گفتن لبّيك».

منظور از ميقات جايى است كه بايد ازآنجا براى حج يا عمره احرام بست و بدون احرام نمى‌توان از آن گذشت.

شخصى كه مى‌خواهد احرام ببندد واجب است قبلاً لباس‌هایی را كه پوشيدنش بر محرم حرام است از تن بيرون آورد، سپس دو جامه احرام را بر تن كند. يكى را (كه ازار گويند) به‌صورت لنگ دور كمر ببندد و ديگرى را مانند عبا بر دوش بيندازد) و آن را «رداء» گويند.

«أدنى الحل» يعنى اولین نقطه خارج از حرم، ميقات كسانى است كه عمره مفرده بجا مى‌آورند. (اعم از عمره حج قِران و اِفراد، يا عمره مفرده كه در هر موقع از سال مى‌توان انجام داد).