منظور از دین مستوعب در مدیون محجور
منظور از دین مستوعب در مدیونِ محجور، دیون عاجله است، یا آجله؟
منظور از دین مستوعب شامل دیون حال و آینده هر دو میشود و درآمد کسبوکار محجور بعد از صرف نفقات موردنیاز، به طلبکاران داده میشود، بنا بر احتیاط واجب.
منظور از دین مستوعب شامل دیون حال و آینده هر دو میشود و درآمد کسبوکار محجور بعد از صرف نفقات موردنیاز، به طلبکاران داده میشود، بنا بر احتیاط واجب.
معاملات صوری بهیقین صحت ندارد.
حالتی که باعث ممنوعیت از تصرف در اموال شود.
در فرض سوال چنین کسى سفیه است و حقّ دخالت مستقیم در اموالش را ندارد و فرزندان وی حقّ شکایت به محاکم قضایی را دارند و نیز حاکم شرع و کسانى که از طرف او براى این گونه کارها مأذون هستند در مواردى مانند مورد فوق مى توانند مستقیما بدون وجود شاکی دخالت کنند و اقدامات لازم را به عمل آورند.
درآمد کسبوکار محجور بعد از صرف نفقات موردنیاز، به طلبکاران داده میشود، بنا بر احتیاط واجب.
چنین کسى در حکم مجنون ادوارى است که در دوره افاقه، احکام عاقل بر او جارى میشود.
در صورتى که به حکم حاکم شرع محجور نشده باشد معاملاتش در هر حال نافذ و صحیح است ولى اگر موجب سلب قدرت از اداى دِین شود حرام است.
کسی که از تصرف در اموال ممنوع شده باشد
هنگامیکه حکم اعصار ثابت شود براى تمام دیون کافى است; ولى در صورت تعدّد پروندهها و تعدّد قاضى، اعصار براى هر یک از قضات باید ثابت شود.
كسى كه ورشكست شده يعنى بدهكارى او بيش از سرمايه موجود اوست و طلبكاران از حاكم شرع خواستهاند كه او را از تصرّف در اموالش ممنوع كند در صورت صدور این حکم از طرف حاكم دیگر حق تصرف در اموال خود را ندارد.
«ديوانه» و «سفيه» يعنى كسى كه مال خود را بيهوده مصرف مىكند و توانايى بر نگهدارى و معامله ندارد، حق ندارند در مال خود تصرّف كنند بلكه بايد زير نظر ولی آنها باشد.
كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است تصرّفى كه در موقع ديوانگى در اموال خود مىكند صحيح نيست.