هرگاه نذر كند اگر مريض او خوب شود يا مسافرش سالم بازگردد فلان كار خير را انجامدهد، چنانچه معلوم شود پيش از نذر كردن مريض او خوب شده، يا مسافر آمده است، عمل كردن به نذر واجب نيست.
كسى كه نذر كرده زيارت برود ولى غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را به جا آورد.
چنانچه صيغه نذر را به هر زباني خوانده باشد (مثلاً گفته باشد نذر میکنم اگر حاجتم را گرفتم فلان کار را انجام دهم) تغيير دادن آن جايز نيست و اگر نخوانده است مانعي ندارد و اگر نذر شما مقیّد به شکل خاصی نبوده، یا تنها نذر اطعام بوده، تغییر مزبور اشکالى ندارد; ولى اگر مقیّد به خانه و مسجد و سفره دسته‌جمعی و مانند آن بوده با توجه به شرایط فعلی می‌توانید به‌صورت بسته‌بندی به نمازگزاران مسجد یا همسایگانی که معمولاً در هیئت شرکت می‌کرده‌اند بدهید؛ و اگر مقید به شکل خاص نبوده در محل مناسب دیگرى نذر خود را انجام دهید.
نذر دو قسم است: نذرى كه به صورت «مشروط» انجام مىشود، مثلًا مىگويد: چنانچه مريض من خوب شود انجام فلان كار براى خدا بر عهده من است (اين را «نذر شكر» گويند) يا اگر مرتكب فلان كار بد شوم فلان كار خير را براى خدا انجام خواهم داد (و آن را «نذر زجر» گويند)، دوم نذر مطلق است و آن اينكه بدون هيچ قيد و شرطى بگويد: «من براى خدا نذر مىكنم كه نماز شب بخوانم» و همه اينها صحيح است.
كار مباحى كه انجام و ترك آن از هر جهت مساوى است نذر انجام آن صحيح نيست، ولى اگر انجام يا ترك آن از جهتى بهتر باشد و به همان منظور نذر كند صحيح است، مثلًا نذر كند غذايى بخورد كه براى عبادت قوّت گيرد يا غذايى كه مايه سستى بدن او براى انجام عبادت مىشود ترك نمايد.
نذرهایی که در مورد پخش آجیل مشکل‌گشا می‌شود اعتباری ندارد و عمل به آن واجب نمی‌باشد.
اوّل: توانايي عمل به نذر را در آن زمان يا آن مکان ندارد، ولي با تغيير آن به زمان و مکان ديگر مي تواند عمل کند، در اين صورت از قبيل تعدد مطلوب است و در نزديک ترين مورد به موارد نذر، آن را مصرف مي کند مانند نذر اطعام روز عاشورا در مسجد خاص، در صورتي که مسجد مزبور را خراب کرده اند؛ بايد در مسجد ديگري اطعام کند.دوم: موضوع نذر در شرايطي طالب نداشته باشد. مانند نذر غذايي خاص در منطقه اي که در آن روز غالباً آن غذا را مي پزند و از اين اطعام استقبال نمي شود، در اين شرايط نيز مي توان نوع غذا را تغيير داد.
در صورتى که نذر مطلق باشد، تأخیر در آن جایز است.
آن مقدارى را که مى تواند در میان عزاداران پخش کند، بقیّه را اگر ممکن است سفارش کند در جاهاى دیگر در مجالس عزادارى شیر بدهند. اگر آن هم ممکن نیست تبدیل به غذاى دیگر کند، بنابر احتیاط واجب.
اگر كسى از روى اختيار به نذر خود عمل نكند گناه كرده و بايد كفّاره بدهد و كفّاره نذر عبارت است از اطعام شصت فقير، يا دو ماه پى در پى روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، يا يك بنده آزاد كردن؛ و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است.
در صورتی که احتمالات محدودی می دهد یعنی مثلا بین دو یا سه چیز می باشد هر سه را انجام دهد ولی اگر احتمالات زیاد است همه آنها را روی کاغذهای جداگانه می نویسید و قرعه کشی می کند و آنچه از قرعه درآمد عمل می کند و در هر دو صورت کفاره نذر را هم می دهد.
