معنی استفتاء
استفتاء به چه معناست؟
یعنی سؤال از فتوا کردن و طلب فتوا نمودن
یعنی سؤال از فتوا کردن و طلب فتوا نمودن
مکروه یعنی ناپسند، نامطلوب، آنچه انجام آن حرام نیست ولی ترکش اولی است.
یعنی یا باید آن را ترک کنید یا به فتوای مجتهد دیگری که همردیف مراجع تقلید محسوب میشود عمل کنید.
رجوع به مجتهدى که اعلم یا حداقل مساوى دیگران باشد، مانعى ندارد.
در احتیاطات، رجوع به غیر جایز است و همچنین در جمله «خالى از اشکال نیست» و جمله «محل تأمّل است» و امّا جمله «بعید نیست» در تعبیرات ما فتواست.
آنچه در بالا نوشتهاید از احکام حکومتى است و احکام حکومتى عموماً به یک کبراى کلیّه که در زمره احکام عناوین اولیه یا ثانویه است، بازمیگردد. به تعبیر دیگر، احکام حکومتى در طول احکام اولیه و ثانویه است، نه در عرض آنها.
بر همه واجب است عمل نمایند مگر اینکه خلاف آن، یقینى باشد.
فتوا آن است که چیزی را از ادله شرعیه درباره تکالیف استفاده کنند و حکم حاکم آن است که بعضی از مصادیق مهم را تشخیص دهد و مردم را بر آن مصداق الزام نماید مانند حکم به تحریم تنباکو از سوی مرحوم میرزای شیرازی. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به کتاب «انوار الفقاهه» ما مراجعه نمایید.
حكم حاكم شرع در هر مسئلهای نافذ است؛ چه در مورد شعائر حسينى يا ديگر مسائل؛ ولى توجّه داشته باشيد كه بين حكم و فتوا تفاوت وجود دارد. در فتوا، هر كس مطابق نظرات مرجع خويش عمل مىكند، ولى در حكم تفاوتى بين مقلّد و غير مقلّد نيست.
مرجع تقلید چنین دستوری نمیدهد، البته قول و فتوای او برای مقلد حجت است و باید عمل نماید. و آنچه میگوید باید مستند به قرآن و روایات معصومین یا اصول و قواعد عملیّه باشد.