مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید زکات آن را داده و سپس قرض بدهند.

هرگاه از قبیل طلا و نقره يا احشام كه در آن زكات است قرض كند و يك سال نزد او بماند، بايد زكات آن را بدهد و بر كسى كه قرض داده چيزى واجب نيست و اگر از قبیل غلات است چنانچه به حدنصاب برسد باید زکاتش را بپردازد و در غلات سال معتبر نیست.

مالى را كه از انسان غصب کرده‌اند و نمى‏تواند در آن تصرّف كند زكات ندارد و همچنين هرگاه زراعتى غصب شده و موقعى كه زكات آن واجب می‌شود در دست غاصب باشد، اگر بعداً به مالكش برگردد زكات ندارد.

در فرض سؤال، باید زکاتش را بپردازد؛ ولی چنانچه حاکم شرع صلاح بداند می‌تواند از محل زکات به او کمک کند و همچنین می‌تواند از زکات دیگران استفاده کند.

درصورتی‌که ملک دولت باشد زکات ندارد.

اگر مالك گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره در بين سال بالغ شود زكات بر او واجب نيست ولی در مورد گندم و جو و كشمش و خرما زكات در صورتى واجب است كه هنگام واجب شدن زكات صاحب آن‌ها بالغ باشد.

قبل از آن‌که زكات بر انسان واجب شود نمى‏تواند چيزى از باب زكات به فقير دهد، ولى می‌تواند به او قرض دهد و بعدازآنکه زكات بر او واجب شد حساب كند.

هرکدام آن‌ها مانند مشابه آنچه زکات واجب دارد محاسبه می‌شود و در مورد درآمد نقدی، یک‌چهلم (دو و نيم درصد) است، مشروط بر اینکه به‌اندازه نصاب نقدین رسیده باشد.

هر آنچه در خاطر دارد که زکات آن را نداده، محاسبه کند و بپردازد.

نماز در آن لباس اشكال دارد؛ همچنين اگر لباسى را نسيه بخرد امّا در موقع معامله قصدش اين باشد كه از پولى كه خمس يا زكات‏ آن را نداده بدهى خود را بدهد، يا اصلاً بدهى خود را ندهد، نمازش اشكال دارد.

هرگاه زكات را به ميل خود نپردازد حاكم شرع می‌تواند به‌اجبار از او دريافت دارد و زكات محسوب می‌شود و نيت قربت در اينجا ساقط است، ولى احتياط واجب آن است كه حاكم شرع قصد قربت كند.

اگر مالك يا وكيل او بدون قصد قربت، زكات را به فقير دهد و پيش از آن‌که مال از بین ‏برود خود مالك نيت قربت كند، زكات حساب می‌شود.