چنانچه کاهش سفر او، کمتر از ده روز نشود و یا مسافرت او به مقصد دیگر کمتر از ده روز باشد، لطمه‌ای به کثیر السفر بودن او وارد نمی‌شود چراکه معیار خارج شدن از کثیر السفر بودن، فاصله شدن ده روز بین سفر است و الا از کثیرالسفر بودن خارج می‌شود تا دوباره شرایط برای او حاصل شود.
سفر برای دائم السّفر از حالت فوق‌العاده خارج‌شده است و مانند کسی است که کارش این است و زیاد احساس خستگی نمی‌کند.
معیار حد ترخص هوایی آن است که اگر فضا ساکت باشد صدای اذان را نشنود و افراد روی زمین دیده نشوند و در سفرهای هوایی حدّ ترخص بسیار زود حاصل می‌شود، چنددقیقه‌ای که از محل دور شوند به حدّ ترخص می‌رسند.
اگر محل خدمت حکم وطن آن‌ها را داشته باشد و در آن محل سکونت می‌کنند نمازشان در آنجا کامل است و نيازي به‌قصد ده روز ندارند و اگر در دوران خدمت، کثير السفر بوده و حداقل ده روز فاصله‌ایجادشده، در سفر اول نماز و روزه شکسته است ولي در سفرهاي آينده درصورتی‌که ازنظر عرف، ادامه سفرهاي قبلي باشد حکم کثير السفر را دارند.
در فرض مسئله نماز آن‌ها کامل است.
در سفر و محل کار نماز تمام است.
نمازي که در سفر بر طبق وظيفه شکسته خوانده، کافي و صحيح است و لازم نيست دوباره در وطن، به‌صورت کامل آن را بخواند.
در چند مورد سفر قطع می شود و مسافر باید نماز را تمام بخواند:اول: رسیدن به وطندوم: قصد اقامت ده روزسوم: توقف یک ماه بدون قصد
در هنگام مسافرت چنانچه شروط صدق مسافر حاصل گردد، نمازهای چهار رکعتی که عبارت‌اند از نماز ظهر، نماز عصر و نماز عشاء شکسته شده و به‌صورت دورکعتی خوانده می‌شود.
اگر مسافر حکم را می‌دانست اما توجه نداشت که در حال سفر است و نماز را تمام بخواند، نماز او باطل است و اگر در وقت اطلاع پیدا کرد باید نماز را اعاده نماید و اگر بعد از وقت بود، باید قضا نماید.
اگر کسى اوّل وقت در وطن یا محل اقامت بوده و نماز را نخوانده، مسافرت کرد، باید نمازش را در سفر شکسته بخواند.
درست است كه آيه مربوط به قصر نماز در مورد خوف نازل‌شده و عمومیت ندارد، ولى آیه مربوط به ترك روزه براى مسافر عمومیت دارد و می‌دانیم نماز و روزه در سفر از هم جدا نيستند. بنابراين، عمومیت حكم سفر را مى‌توان از قرآن استفاده كرد. علاوه بر اين، روايات متعدّدى نيز در اين زمينه واردشده است. امّا آيه مربوط به اعتكاف، به تعبير فقها، در مقام بيان مشروعیت اعتكاف نيست تا از آن عموم استفاده شود، بلكه در مقام بيان نهى از نزديكى با زنان به هنگام اعتكاف است.
