مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در چند مورد سفر قطع می شود و مسافر باید نماز را تمام بخواند:اول: رسیدن به وطندوم: قصد اقامت ده روزسوم: توقف یک ماه بدون قصد

نمازها را باید به‌صورت کامل اعاده کند.

اگر سفر انسان حرام نيست، ولى سوار بر مركب غصبى شود، بنا بر احتياط واجب جمع میان نماز شكسته و تمام كند، يعنى هم نماز دورکعتی و هم چهار ركعتى به‌جا آورد.

اگر مسافر حکم را می‌دانست اما توجه نداشت که در حال سفر است و نماز را تمام بخواند، نماز او باطل است و اگر در وقت اطلاع پیدا کرد باید نماز را اعاده نماید و اگر بعد از وقت بود، باید قضا نماید.

نافله ظهر و عصر در سفر ساقط است و نبايد خواند و احتياط واجب آن است كه نافله عشا را نيز ترك كند امّا بقيّه نافله‌های شبانه‌روزى يعنى نافله صبح و مغرب و نافله شب در سفر ساقط نمی‌شود.

اگر سفر واجبى مانند حج واجب بوده باشد رضايت پدر و مادر شرط نيست و نماز شكسته است.

1. در فرض سؤال کثیرالسفر محسوب می‌شود.2. ملاک سه روز در هفته است اما اگر عرفا کثیرالسفر محسوب شود مثل کسی که حداقل سه سال و هرماه حداقل ده روز سفر کند او هم کثیرالسفر محسوب می‌شود.

در فرض مسئله نماز آن‌ها کامل است.

انجام این نوافل مشروع نیست.

کراهت ندارد.

كسى كه از سفر معصيت برمی‌گردد اگر توبه كرده و تا محلی كه می‌خواهد برگردد هشت فرسخ يا بيشتر باشد، بايد نماز را شكسته بخواند؛ همچنين اگر توبه نكرده ولى در بازگشت آلوده به معصيت نيست.

هرگاه نذر كند روز معيّنى را روزه بگيرد، احتياط واجب آن است كه آن روز سفر نكند تا بتواند روزه خود را به جا آورد و چنانچه در آن روز سفر غیر ضروری كند احتیاط واجب آن است که روزه را در سفر بگیرد و بعدا نیز قضا کند و کفّاره هم بدهد.