لازم بود نماز مغرب را نیت کند و به مردم بگوید آنها نماز عشاء را اقتدا کنند و بعد از رکعت سوم او رکعت چهارم را فرادا بخوانند و لازم است او(امام)نماز را قضا کند ولی نماز مامومینی که اطلاع نداشته اند صحیح است.
با توجه به آنچه نوشته‌اید، اقتدا کردن خالى از اشکال نیست.
در مرتبه دوّم نیز نیّت ادا می‌کند، ولى نیّت واجب نمی‌کند.
عنوان امام راتب تا زمانى صادق است كه ازآنجا صرف‌نظر نكرده و گهگاه براى اقامه جماعت به آن مسجد بيايد.
لازم نيست چيزى به آنها بگوييد؛ ولى نماز خودتان را قضا كنيد.
اگر موقعى كه امام در ركوع است به او اقتدا كند و به ركوع رود و به ركوع امام برسد نماز او صحيح است، خواه امام ذكر ركوع را گفته باشد يا نه و ركعت اوّل او حساب می‌شود، امّا اگر به ركوع امام نرسد یا در این زمینه شک کند، نمازش را فرادا تمام كند و بنابراحتياط واجب اعاده نمايد. البته اگر پيش از آنکه به‌اندازه ركوع خم شود امام سر از ركوع بردارد، نيت فرادا می‌کند و نمازش صحيح است و اعاده ندارد.
احتیاط آن است که نماز را اعاده کند.
اگر خيال می‌کرد امام در ركعت اوّل يا دوم است و حمد و سوره را نخواند و بعد از ركوع فهميد كه ركعت سوم و چهارم بوده، نمازش صحيح است، ولى اگر پيش از ركوع بفهمد بايد حمد و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد فقط حمد را بخواند و در ركوع، خود را به امام برساند.
كسى كه اطمينان دارد اگر سوره را بخواند به ركوع امام می‌رسد، احتياط واجب آن است كه سوره را بخواند و در اين حال اگر سوره را بخواند و اتفاقاً به ركوع امام نرسد جماعت او صحيح است.
