مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

با توجه به آنچه نوشته‌اید، حمد را می‌خواند و فرادا ادامه می‌دهد.

هرگاه مأموم بداند نماز امام قطعاً باطل است، مثلاً بداند امام وضو ندارد نمى‏تواند به او اقتدا كند هرچند امام متوجّه نباشد.

درصورتی‌که علت جمع خواندن نماز بین امام و مأموم یکی بوده باشد اشکالی ندارد و الا جایز نیست.

اگر به این مطلب یقین داشته باشد نمی‌تواند اقتدا کند و باید نمازهای این مدت را به‌تدریج قضا کند.

شايسته است به اميد ثواب از امور زير بپرهيزند: 1 اگر در صف‌های جماعت جا باشد نمازگزار تنها نايستد. 2 مأموم ذكرهاى نماز را طورى نگويد كه امام بشنود. 3 مسافرى كه نماز ظهر و عصر و عشا را شكسته مى‏خواند براى كسانى كه مسافر نيستند امامت نكند، همچنين كسى كه مسافر است به شخص حاضر اقتدا نكند (البته منظور از كراهت در اينجا كمتر بودن ثواب است وگرنه نماز جماعت درهرصورت ثواب دارد).

بهتر است نیّت جماعت کند تا از ثواب نماز جماعت بهره‌مند شود.

اگر هم‌زمان باشد مانعی ندارد.

براى آگاه كردن امام ممكن است به عدد ركعات نماز دست بر زانو بزند، يا «الله‌اکبر» بگويد و يا به هر ترتيب ديگر كه سخن گفتن و كارى برخلاف نماز انجام دادن در آن نباشد، ولى نبايد قبل از امام برخيزد و نماز خود را ادامه دهد.

فقط شامل رکعات است.

احتیاط حضور امام است و این مسئله در روایاتى واردشده که امام اذان را بشنود.