هرگاه انسان شك كند كثير الشك شده يا نه بنا می‌گذارد بر اينكه كثير الشك نشده و به‌عکس اگر كثير الشك بوده تا يقين نكند به حال معمولى برگشته، بايد به شک خود اعتنا نكند.
چنین شخصی یقین به بطلان نماز دارد و واضح است این داخل در شکی که در رساله احکام آن را بیان کرده‌ایم نیست.
هرگاه شك كند جنین از او ساقط شده يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.
در فرض سؤال، باید بنا را بر پاکی بگذارد و روزه او صحیح است.
هنگامى كه زن از حيض پاك شود بايد براى انجام عبادات خود غسل كند و اگر دسترسى به آب ندارد تيمّم نمايد، دستور غسل حيض مثل غسل جنابت است و از وضو نيز كفايت مى كند، ولى احتياط مستحب آن است كه وضو هم بگيرد (خواه پيش از غسل باشد يا بعد از غسل).
در صورتى ذمّه میت ادا خواهد شد كه اطمينان پيدا شود كه نايب نماز را خوانده است و اگر شك كند كافى نيست.
دخترى كه نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل كند كه حيض است، دليل بر اين است كه نه سالش تمام و بالغ شده است.
اشخاص وسواسى بايد به‌یقین و شک خود عمل نكنند بلكه مطابق اشخاص معمولى عمل كنند خواه يقين براى آن‌ها حاصل شود يا نه و الا در بسيارى از موارد نمازشان باطل خواهد بود.
بدون شک نماز قضا ثواب بیشتری دارد.
منظور از اعتنا نكردن به شك اين است كه آن‌طرف را كه به نفع اوست بگيرد، مثلاً اگر شك كند سجده يا ركوع را به‌جا آورده، بنا بگذارد كه به‌جا آورده است، هرچند از محل آن نگذشته است، يا اگر شك كند نماز صبح را دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است.
باید پرداخت کنید.
با توجه به اینکه اگر صرف کفاره شود با مصرف فطریه نیز سازگار است و جمع میان هر دو شده ، صرف کفاره کند.
