مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

شك در افعال نماز مستحب با نماز واجب فرق ندارد، مثلاً اگر شك در حمد يا ركوع كند چنانچه محل آن نگذشته است بايد به‌جا آورد و اگر محل آن گذشته است اعتنا نكند.

هرگاه كسى دو نفر را عادل بداند و زن خود را پيش آنها طلاق دهد، ديگرى كه آنان را عادل نمى داند بنابر احتياط واجب نبايد آن زن را براى خود يا ديگرى عقد كند، ولى اگر شك در عدالت آنها داشته مانعى ندارد.

درصورتی‌که دیگران شک نداشته باشند، باید همراه دیگران نماز را انجام داد.

هرگاه پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان را گفته يا نه اذان را بگويد، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند، اعتنا به شك نكند.

درصورتی‌که نماز جمعه با عدد کامل و در وقت کافى شروع شود، ولى مأمومى به رکعت اوّل نرسیده باشد، اگر به رکعت دوّم، ولو به رکوع آن برسد و اقتدا کند نمازش صحیح است (به‌شرط آنکه بداند وقت به‌اندازه‌ای هست که رکعت دوّم او هم در وقت واقع می‌شود) در این صورت دومین رکعت نماز خود را به‌طور فرادا به‌جا می‌آورد.

به مقداری که یقین دارید بجا آورید و بیش از آن را می‌توانید به نیت ما فی الذمه و به‌قصد احتیاط مستحب برای ایشان انجام دهید.

هرگاه به عدّه‌ای سلام كند و در میان آن‌ها بعضى مشغول نماز باشند اگر نمازگزار شك كند كه سلام كننده قصد او را داشته يا نه نبايد جواب دهد و نيز اگر بداند قصد او را هم داشته، ولى ديگرى جواب سلام را بدهد، امّا در اين صورت اگر ديگران جواب نگويند او بايد جواب دهد.

افعال جداگانه محسوب می‌شوند لذا اگر در هرکدام نسبت به اعمال قبل شک کند نباید به شک خود اعتنا کند.

در حالت یقین به این موضوع، باید نماز را فرادا ادامه دهد ولیکن در حالت شک، مشکوک بین جماعت و فرادا است و چون جمع ممکن نیست نماز را می‌شکند.

كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى‏خواند هرگاه موقعى كه حمد و تسبيحات مى‏خواند شك كند سجده يا تشهد را به‌جا آورده یا نه، بايد اعتنا نكند، امّا اگر پيش از آن‏كه مشغول حمد و تسبيحات شود شك كند بايد به‌جا آورد.

اشخاص وسواسى بايد به‌یقین و شک خود عمل نكنند بلكه مطابق اشخاص معمولى عمل كنند خواه يقين براى آن‌ها حاصل شود يا نه و الا در بسيارى از موارد نمازشان باطل خواهد بود.

نماز بالباس مذکور صحيح است؛ خواه لباس در داخل تهيّه شده باشد يا در خارج.