در فرض سؤال اگر در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده است نماز صحیح است اما از این به بعد رعایت نماید.
اگر شك كند كه تشهد را خوانده يا نه اگر هنوز بر نخواسته بايد آن را بخواند و همچنین اگر در حال برخاستن شك كند تشهّد را به‌جا آورده يا نه احتياط واجب آن است كه برگردد و به‌جا آورد و درصورتی‌که وارد ركعت بعد شده اعتنا نكند و احتیاط مستحب سجده‌ی سهو به‌جا آورند.
اگر در ركوع يا بعدازآن شك كند كه تسبيحات را خوانده يا نه اعتنا به شك نكند، امّا اگر هنوز به‌اندازه ركوع خم نشده احتياط واجب آن است كه برگردد و بخواند.
هرگاه بعد از نماز شك كند كه چيزى از مبطلات را در نماز انجام داده يا نه اعتنا نكند و نمازش صحيح است.
نماز بالباس مذکور صحيح است؛ خواه لباس در داخل تهيّه شده باشد يا در خارج.
هرگاه در آيه و يا ذكرى از نماز شك كند بايد آن را تكرار كند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نكند و اگر اعتنا كند نمازش اشكال دارد و بنا بر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.
هرگاه در بین نماز بعد از گذشتن محل چيزى، شك كند آن را به‌جا آورده يا نه مثل اينكه بعد از داخل شدن در ركوع، شك در حمد و سوره كند و يا بعد از ورود در سجده شك در ركوع كند، در هیچ‌یک از اين موارد نبايد به شک خود اعتنا كند، خواه جزء بعدى ركن باشد يا غير ركن.
هرگاه بعد از ركوع يا سجود بداند ذكر واجب را گفته امّا نمی‌داند با شرايط و به‌طور صحيح انجام داده يا نه به شک خود اعتنا نكند.
اگر بعد از نماز شک نماید، نماز او صحيح است، به‌شرط آنكه هنگام شروع نماز غافل از وقت نباشد، اما اگر در بين نماز شك كند، نماز او باطل است و بايد پس از دخول وقت اعاده كند.
در فرض سؤال اعتناء نکند مگر اینکه نماز دورکعتی نبوده و یقین دارد یا دو رکعت خوانده یا پنج رکعت که در این صورت نمازش باطل است.
نماز را باید به نیت ما فی الذمه بخواند.
