مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نزديکي کردن با زن در حال نفاس حرام است، اما بعد از نفاس اگر زن در استحاضه قليله باشد مانعي ندارد ولي در استحاضه کثيره بايد قبل از نزديکي، غسل روزانه را انجام داده باشد.

وطی در دُبُر در حالت حیض، بنابر احتیاط واجب جایز نمی باشد.

چنانچه فرار کرده و امید به بازگشت او نیست و زن در عسر و حرج شدید مى باشد و زندگى کردن با چنین مردى براى او مقدور نیست حاکم شرع مى تواند او را طلاق دهد، ولى اگر مى تواند صبر کند و احتمال بازگشت و امکان زندگى با او وجود دارد، حکم او عدم طلاق است.

چنانچه با فکرکردن منی خارج شود حرام می باشد.

اگر مرد با زن حائض زنا كند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين كه همسر خود اوست نزديكى نمايد، احتياط مستحب آن است كه كفّاره دهد.

ظاهر این است که این شرط از چنین صورتى منصرف است، زیرا هدف از این شرط، این بوده که به همسر اوّل قناعت کند حال اگر همسر اوّل با پشت پا زدن به زندگى زناشویى مرد را در بلاتکلیفى گذاشته، جایى براى تأمین آن شرط باقى نمى ماند یعنى زن وکالت در طلاق نخواهد داشت.

زن و شوهر به هر شکلي که مايل باشند مي توانند از يکديگر لذت ببرند.

در صورتی که دسترسی به همسر نباشد یا از حضور در دادگاه امتناع ورزد، رسیدگی غیابی در مورد طلاق مانعی ندارد.

كسى كه آب براى غسل كردن ندارد مى تواند با همسر خود نزديكى كند و تيمّم براى او كافى است، خواه بعد از داخل شدن وقت نماز باشد يا قبل از آن.

باقيمانده عدّه طلاق سابق را تا زمان رجوع همسر، نگه مي دارد.

نزديكى كردن با همسر در حال عادت ماهيانه حرام است و اگر عرق كند، احتياط واجب آن است كه با آن، معامله عرق جُنُب از حرام كند.‌

در صورتیکه حضوری و به صورت ملاعبه باشد اشکالی ندارد؛ اما در صورتیکه غیر حضوری باشد و منجر به خروج منی شود حکم استمناء را دارد و جایز نیست.