تمام عبادتهايى كه با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، برای زن حائض حرام می باشد؛ ولى به جا آوردن عباداتى كه طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.
هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند يا گمان داشته باشد كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود، بايد فوراً نماز را بخواند.
هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاك شده ام، حرف او قبول است، مگر اين كه مورد سوءظن باشد.
مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاك كند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمىتواند تيمّم كند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر خدا و دعا و صلوات شود.
عبادات او اشكالی ندارد و از قبيل خطاى در تطبيق است.
در فرض سؤال، باید بنا را بر پاکی بگذارد و روزه او صحیح است.
با غسل جنابت در ايام حيض از جنابت پاک مي شود و همچنين غسلهاي مستحبي را نيز مي تواند انجام دهد اما از کارهايي که بر حائض حرام است بايد پرهيز کند. همچنين مي تواند بعد از پاکي، هر دو را نيت کرده و يک غسل انجام دهد.
آزمایش مزبور چیز ساده اى است، که نه خوف ضرر دارد و نه مزاحمتى براى بکارت، بلکه با مختصر پنبه یا دستمال کاغذى مى توان آزمایش کرد.
مسأله دو صورت دارد، اگر ثابت شود که خون مربوط به زخم یا دمل و رحم است غسل ندارد و طبق معمول باید وضو بگیرد و نماز بخواند و اگر خون مربوط به عوارض رحم بوده باشد استحاضه است و طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل می کند، البته اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.
اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي باشد که مربوط به آن است بايد محل را تطهير کند و نمازها را بخواند و وضو نیز باطل نمی شود، ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.
در فرض سؤال، روزی دو سه بار وارسی کردن کافی است.
تمامی اقسام زنان حائض هرگاه پيش از ده روز پاك شود ولى احتمال مى دهد كه در باطن خون است بايد به وسيله قدرى پنبه خود را امتحان كند، چنانچه پاك بود غسل كند و عبادتهاى خود را انجام دهد و اگر پاك نبود، هرچند به خونابه آلوده باشد بايد مطابق احكام حائض عمل نمايد.
