مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اين خون ها نجس نيست و اگر جدا كردن آن از گوشت بسیار مشکل است، يا به هنگام پخته شدن مستهلك می شود، خوردن آن نيز مانعى ندارد.

بردن عين نجاست مانند خون و بول در مسجد حرام است هرچند بی‌احترامی به مسجد نباشد بنا بر احتياط واجب، مگر چيز جزئى كه گاه در لباس و بدن شخص وارد شونده يا در لباس بچه‌های كوچك است، امّا بردن متنجّس (چيزى كه نجس شده مانند لباس و كفش نجس) درصورتی‌که بی‌احترامی به مسجد نباشد و سبب آلودگى مسجد نيز نشود حرام نيست.

مدّت حيض بيشتر از ده روز نمى شود، بنابراین چنانچه بیشتر از ده روز شود استحاضه محسوب می شود.

هرگاه در صورت يا دست‌ها بريدگى است كه خون آن بند نمى‏آيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فروبرد، يا زير شير آب بگيرد و قدرى فشار دهد كه خون‌بند بيايد و وضوى ارتماسى بگيرد، امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره، عمل كند.‌

گوشت آن حلال است ولى احتیاط آن است که از خونهاى داخل آن اجتناب شود.

خارج شدن خون از زن مستحاضه نماز را باطل نمی‌کند به‌شرط اینکه به دستورات استحاضه (جلوگیری کردن از خارج شدن و سرایت خون به لباس و بدن) عمل کرده باشد.

پودر خون نجس است و خوردن آن حرام می باشد ولی اگر به عنوان غذا به حیوانات بدهند گوشت آن حیوانات حرام نیست.

اگر چند زخم در بدن وجود دارد و به‌طوری نزدیک هم است که یک زخم حساب می‌شود تا وقتی‌که همه خوب نشده است نمازخواندن با آن‌ها اشکال ندارد، ولى اگر به‌اندازه‌ای از هم دور است که هرکدام‌یک زخم حساب می‌شود، هرکدام خوب شود باید بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.

درصورتی‌که زخم ها در خارج بوده باشد، نمازخواندن مانعى ندارد و ملحق به قروح (زخم ها) و جروح (جراحت‌ها) است ولى اگر زخم، داخل باشد و خون بیرون آید، نمازخواندن با آن اشکال دارد؛ مگر در مواردى که عسر و حرج داشته باشد.

در فرض سؤال، وجود خون در محل کافى است و استمرار نیز در آن شرط نیست.

نمازهای گذشته صحیح است.

در صورتى که زمان و ایّام عادت معلوم باشد و در حدود همان زمان خون قطع شود و لکّه اى پیدا نباشد، عادت پایان یافته و انتظار بیشترى لازم نیست.