از موارد معفو نجاست بدن و لباس نمازگزار، خون كمتر از یک‌درهم (تقریباً به‌اندازه یک بندانگشت اشاره) در لباس يا بدن نمازگزار است؛ به‌شرط اينكه از خون حيض يا نفاس یا استحاضه یا خون سگ یا خوك یا مردار یا حيوان حرام‌گوشت یا خون كافر نباشد (بنا بر احتیاط واجب).
در فرض سؤال، تحفّظ نماید و ایستاده بخواند.
خون کمتر از درهم در بدن و لباس و بدن امام جماعت نیز معفو است.
اگر خانمى است که عادت ماهانه مرتب دارد و در زمان عادت لكّه اى را مشاهده كرده كه سه روز ادامه داشته حكم به حيض مى شود،گر چه فاقد صفات باشد، اما اگر دارای عادت نباشد استحاضه محسوب می شود.
هرگاه خون در چند جاى لباس يا بدن پراكنده باشد اگر مجموع آن كمتر از درهم (تقریباً به‌اندازه‌ی یک‌بندانگشت اشاره) است براى نماز ضررى ندارد.
در فرض سؤال روز ملاک است و شب یازدهم وشب آخر جزء ایام عادت محسوب نمی شود و باید طبق احکام استحاضه رفتار کند.
اگر خونى كه در لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى مانند بول روى آن بريزد نمازخواندن با آن جایز نيست.
هرگاه به‌آسانی می‌تواند زخم را پانسمان كند و از سرايت خون به ساير قسمت‌های بدن يا لباس جلوگيرى كند بايد اين كار را انجام دهد.
هر گاه خون مزبور بر اثر جراحتى باشد که بخاطر آن دستگاه حاصل مى شود هیچ حکمى جز آب کشیدن محل ندارد و اگر عادت ماهیانه را تحریک و طولانى کند احکام عادت ماهیانه بر آن جارى مى شود، ولى در هر حال بیش از ده روز خون حیض محسوب نمى‌شود، حتّى اگر عادت او کمتر از ده روز باشد، باید همان را عادت قرار دهد. مگر این که بر اثر گذشت زمان مقدار زمان عادت او عوض شود.
اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود، بعداً سه روز يا بيشتر خون ببيند با نشانه هاي حیض، فقط خون دوم حيض است.
زنى كه عادت او در حيض كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن، تا روز دهم بنابر احتياط واجب ترك عبادت كند، اگر خون از ده روز گذشت فقط به اندازه روزهاى عادتش نفاس است و بقيّه استحاضه و عباداتى را كه در اين چند روز ترك كرده، بايد قضا كند.
