لازم نيست در موقع ايستادن، نوك انگشتان پا هم روبه‌قبله باشد، يا در موقع نشستن، سر زانوها کاملاً روبه‌قبله قرار گيرد، همين اندازه كه بگويند روبه‌قبله ايستاده يا نشسته كفايت می‌کند.
چنانچه بعضى از اعضاى سجده را داشته باشد و بعضى را نداشته باشد، مانعى ندارد.
درصورتی‌که مانع قابل‌توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند ولی نماز مأمومین صحیح است اما اگر احتمال می‌دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.
اگر موقعى که ذکر سجده را می‌گوید، یکى از هفت عضو را عمداً از زمین بردارد، نماز او باطل می‌شود، ولى موقعى که مشغول گفتن ذکر نیست، اگر غیر از پیشانى، جاهاى دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد.
در سجده بايد هفت موضع بر زمين قرار گيرد: پيشانى، كف دست‌ها، سر دوزانو، سر دو انگشت بزرگ‌پا و هرگاه يكى از اين اعضا را عمداً بر زمين نگذارد سجده‌اش باطل است و اگر سهواً پيشانى را به زمين نگذارد باز سجده باطل است، امّا اگر پيشانى به زمين باشد و بعضى ديگر از اعضا را سهواً به زمين نگذارد سجده صحيح است.
