مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وقت نافله صبح پيش از نماز صبح است از طلوع فجر تا آشكار شدن سرخى در طرف مشرق و می‌تواند آن را بعد از نماز شب بلافاصله به‌جا آورد هرچند احتیاط آن است که نماز نافله نزدیک صبح باشد.

مانعی ندارد ولی برای کسی که نماز شب را سر شب خوانده خلاف احتیاط است؛ و منظور از سر شب قبل از نصف شب است.

نافله صبح را می‌شود قبل از اذان خواند البته کسی که نماز شب می‌خواند نمی‌تواند نافله صبح را قبل از نماز شب بخواند ولی نوافل دیگر باید بعد از اذان خوانده شود.

خواندن نافله‌ها در غیر زمانی که وقت ادای آن‌هاست، باید به نیت قضا باشد و در موارد مشکوک به نیت «مافی الذمه» و منظور از مافی الذمه در مورد نوافل ماموربه واقعی است خواه قضا باشد یا ادا.

نماز غفیله بين نماز مغرب و عشا خوانده می‌شود و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا موقعى كه سرخى طرف مغرب از بين برود.

درصورتی‌که وقت تنگ نیست نماز را رها کند و تجدید وضو کند و نماز را از سر بگیرد.

هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز نافله شك كند آن را به‌جا آورده يا نه اعتنا نكند و اگر وقت‏ باقى است به‌جا آورد.

هرگاه نذر كند روزه بگيرد ولى وقت و مقدار آن را معيّن نكند، چنانچه يك روز روزه بگيرد كافى است، همچنين اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيّات آن را معيّن نكند يك نماز دو ركعتى كفايت مى كند، نذر ساير كارهاى خير نيز همين گونه است.

اگر وقتى به حيوان برسد كه جان داده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد گوشت آن حلال است، ولى اگر به اندازه سر بريدن وقت داشته باشد و در ذبح حيوان كوتاهى كند تا بميرد حرام است.

كسى كه سگ را فرستاده وقتى برسد كه شكار جان داده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن وقت نباشد، آن شکار حلال است. امّا اگر زمانى برسد كه به اندازه سربريدن وقت دارد مثلًا چشم خود را حركت مى دهد يا پاى بر زمين مى زند، بايد سر حيوان را مطابق دستور شرع ببرد وگرنه حرام است.