برائت از دشمنان در حال احرام
حکم اظهار تنفر و برائت از دشمنان در حال احرام و حج چیست؟
اظهار تنفّر و بيزارى و برائت از دشمنان اسلام، نهتنها ضررى براى احرام ندارد، بلكه از وظايف مسلمين در برابر كفّار مىباشد.
اظهار تنفّر و بيزارى و برائت از دشمنان اسلام، نهتنها ضررى براى احرام ندارد، بلكه از وظايف مسلمين در برابر كفّار مىباشد.
احتياط واجب آن است كه مُحرِم حشرات (مانند پشه، مگس، مورچه و امثال آن) را نكشد؛ چه روى بدن يا لباس او باشد، يا جاى ديگر. بلكه احتياط واجب آن است كه هيچ جنبندهای را به قتل نرساند، مگر اینکه مايه آزار او شوند، يا از حيوانات موذى و خطرناك، مثل مار و عقرب و مانند آن باشد؛ حتّى احتياط واجب آن است كه حشرات مذكور را از روى بدن نيفكند و اگر از روى خطا چنين كند، مقدارى طعام به فقير دهد.
احتياط واجب آن است كه حشرات را از مكانى كه محفوظ است بهجايى كه در معرض سقوط است منتقل نكند؛ بلكه احتياط آن است كه مطلقاً از محلی به محل ديگر منتقل ننمايد؛ مگر اینکه مكان دوم محفوظتر باشد.
كشتن ملخ نيز براى محرم بنا بر احتیاط واجب جايز نيست. بنابراين، اگر از راهى بگذرد كه ملخ در آن است چنانچه بتواند، راه خود را تغيير دهد و اگر نمىتواند بايد مواظب باشد ملخها را حتّى الامكان پايمال ننمايد، ولى در صورت ناچارى و مشقّت و عُسر و حرج اشكالى ندارد.
مراقبت لازم است و اگر مراقبت نکند کفّاره آن یک کفِّ طعام است بنا بر احتیاط واجب.
كشتن و انتقال حشرات در حال احرام كفّاره دارد و كفّاره آن، خواه عمداً باشد يا از روى خطا، مقدارى طعام است.
شكار كردن حيوانات صحرايى يا ذبح آنها در حال احرام، حرام است؛ همچنين شكار پرندگان و در اين مورد تفاوتى نمىكند كه بهتنهایی شكار كند، يا به كمك ديگران.
براى كشتن و شكار كردن هر يك از حيوانات صحرايى كفّارهاى معيّن شده است، ولى چون در حال حاضر اين مسئله چندان مورد ابتلا نيست و حجاج بیتالله مطلقاً اقدام به شكار نمىكنند، از شرح آن صرفنظر مىشود.
محرم نبايد با خود اسلحه بردارد؛ خواه اسلحه گرم باشد، يا سرد، بلكه احتياط آن است كه از سلاحهای دفاعى، مانند سپر و زره و جليقههاى ضدگلوله و امثال آن، نيز استفاده نكند؛ ولى در موقع ضرورت، خطر و ترس از دزد و دشمن و حيوان درنده، حمل هر نوع سلاحى كه لازم باشد جايز است.
هرگاه عمداً اسلحه با خود بردارد، احتياط آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.
بيرون آوردن خون از بدن، خواه بهوسیله حجامت باشد، يا جرّاحى، يا مسواك نمودن، يا خاراندن بدن، بهطوریکه خون از آن خارج شود، در غيرِ حالِ ضرورت مكروه است و چون جمعى از فقها آن را حرام مىدانند، احتياط مستحب ترك آن است.
بهتر است در حال احرام از دادن خون به روش امروز نيز خوددارى كند؛ مگر در مواقع ضرورت و براى حفظ جان مسلمان.