در مورد تقيّه می‌تواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد و لازم نيست براى نماز به‌جاى ديگرى رود تا روى مهر سجده كند، ولى اگر در همان‌جا بتواند روى سنگ يا بوريا و مانند آن سجده كند واجب است.
در سجده بايد هفت موضع بر زمين قرار گيرد: پيشانى، كف دست‌ها، سر دوزانو، سر دو انگشت بزرگ‌پا و هرگاه يكى از اين اعضا را عمداً بر زمين نگذارد سجده‌اش باطل است و اگر سهواً پيشانى را به زمين نگذارد باز سجده باطل است، امّا اگر پيشانى به زمين باشد و بعضى ديگر از اعضا را سهواً به زمين نگذارد سجده صحيح است.
اگر به‌اندازه یک بندانگشت باشد کافی است.
هرگاه پيش از آنکه بدن آرام گيرد ذكر سجده را شروع كند، نماز باطل است، همچنين اگر قسمتى از آن را هنگام بلند شدن از سجده بگويد، امّا اگر سهواً باشد مانعى ندارد و اگر قبل از برداشتن سر از سجده متوجّه شود بايد ذكر را اعاده كند.
پيشانى بايد روى چيزى قرار گيرد كه سجده بر آن صحيح است و اگر حائلی در اين وسط باشد مانند موى سر، به حدّى كه پيشانى به خود مهر نرسد سجده صحیح نیست.
در سجده بايد بدن به مقدار گفتن ذكر واجب آرام باشد، در موقع ذكر مستحب نيز اگر آن را به‌قصد ذكرى كه براى سجده دستور داده‌شده بگويد آرام بودن بدن لازم است (البته در صورت حرکت داشتن کار خلافی مرتکب شده ولی نماز صحیح است) و امّا اگر به‌قصد ذكر مطلق باشدكه در هر جاى نماز جايز است حركت مانعى ندارد.
هنگام سجده بايد پيشانى بر زمين يا چيزهايى كه از زمين می‌روید مانند چوب و برگ درختان باشد، ولى سجده بر چيزهاى خوراكى و پوشاكى هرچند از زمين برويد جايز نيست و همچنين سجده كردن بر فلزات مانند طلا و نقره باطل است.
احتياط واجب آن است كه بر برگ درخت مو كه بعضى آن را در غذا مصرف می‌کنند سجده نكند.
کار صحیحی نبوده ولی الآن تکلیفی ندارید و سجده بر آن صحیح است.
گر جاهل قاصر بوده تکلیفی ندارد و الا باید تدریجاً اعاده کند.
