مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال باید به احکام نفاس عمل نماید.

هنگامى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادت هاى خود را انجام دهد و هرگاه قبل از گذشتن ده روز از ولادت، دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته ده روز يا كمتر از ده روز است، تمام آن نفاس مى باشد ولی روزهايى كه در وسط پاك بوده، عباداتش صحيح است.

هرگاه زن ظاهراً از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون وجود دارد، بايد با كمى پنبه خود را امتحان كند و اگر پاك بود غسل كند و عبادت هاى خود را انجام دهد.

هرگاه خون نفاس از ده روز بگذرد چنانچه در حيض، عادت عدديّه دارد به اندازه آن نفاس، و بقيّه استحاضه است و اگر عادت ندارد تا ده روز نفاس، و بقيّه استحاضه است.

زنى كه عادت او در حيض كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن، تا روز دهم بنابر احتياط واجب ترك عبادت كند، اگر خون از ده روز گذشت فقط به اندازه روزهاى عادتش نفاس است و بقيّه استحاضه و عباداتى را كه در اين چند روز ترك كرده، بايد قضا كند.

در فرض سؤال اگر درحيض عادت دارند بايد به تعداد روزهاى عادتشان نفاس قرار دهند بعد از آن تا ده روز حكم استحاضه دارد، بعد از گذشتن ده روز اگر همزمان با ايّام عادت حيضش باشد بايد مطابق احكام حائض عمل كند (خواه نشانه هاى خون حيض را داشته باشد يا نه) و اگر همزمان با ايّام عادتش نباشد حكم استحاضه دارد، مگر اين كه خون داراى نشانه‏ هاى حيض باشد.

در این مورد احتیاط کند، یعنى عبادات را انجام دهد و از آنچه بر حائض حرام است پرهیز کند تا وضع او روشن شود.

شروع نفاس از بچّه اوّل است، و پایان آن پس از ده روز کامل مى باشد، ولى احتیاط واجب آن است که در مقدار زائد بر ده روز نسبت به بچّه اخیر، میان احکام حائض و مستحاضه جمع کند.

غسل چهله اعتبار شرعي ندارد و خون نفاس بيشتر از ده روز نمي شود؛ بسياري از زنان بعد از زايمان، يک ماه يا بيشتر خون مي بينند، لذا اگر درحيض عادت دارند بايد به تعداد روزهاي عادتشان، نفاس قرار دهند و بعد از آن، تا ده روز حکم استحاضه دارد. بعد از گذشتن ده روز، اگر همزمان با ايام حيضش باشد بايد مطابق احکام حائض عمل کند (خواه نشانه هاي خون حيض را داشته باشد يا نه) و اگر همزمان با ايام عادتش نباشد حکم استحاضه دارد، مگر اين که خون داراي نشانه هاي حيض باشد.

هرگاه بچه چهارماهه اى يا بيشتر مرده به دنيا بيايد، مادر او بنابر احتياط واجب بايد غسل مسّ ميّت كند، البته غسل نفاس او کفایت از مس میت می کند.

هر كس نماز واجب را در وقت آن ترك كند بايد قضاى آن را به‌جا آورد، هرچند در تمام‌وقت نماز خواب بوده، يا به‌واسطه بيمارى، يا مستى، نماز را نخوانده باشد (البته اگر از روی عمد نماز را ترک نماید گنهکار است و باید توبه نماید)، امّا كسى كه در تمام‌وقت بی‌هوش بوده، قضا بر او واجب نيست، همچنين كافرى كه مسلمان شده و زنى كه در حال حيض يا نفاس‏ بوده.

خواندن نماز قضا واجب بر همه واجب است، به جر موارد زیر:الف: شخصی كه در تمام‌وقت به‌صورت غیرعمدی بی‌هوش بوده است.ب: نمازهای دوران قبل از ایمان آوردن فرد كافرى كه مسلمان شده است.ج: زنى كه در حال حيض يا نفاس ‏بوده است.د: شخصی که مجنون و دیوانه است، اگر اوقات نماز را درک نمی‌کرده است و عقل کافی نداشته است.