براى سجده واجب قرآن كافى است به سجده رود و ذكر گفتن واجب نیست، امّا بهتر است ذكر بگويد و بهتر است اين ذكر را انتخاب كند: «لا اله إلَّااللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا اله إلَّااللَّهُ ايماناً وَ تَصْديقاً لا اله إلَّااللَّهُ عُبُودِيَّةً وَرِقّاً سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً لا مُسْتَنْكِفاً وَ لا مُسْتَكْبِراً بَلْ انَا عَبْدٌ ذَليلٌ ضَعيفٌ خائِفٌ مُسْتَجيرٌ».
1 بنا بر احتیاط واجب کفایت نمی‌کند.2 اگر سر از سجده برنداشته ذکر سجده را اعاده کند ولی اگر سر برداشته اعاده لازم نیست و همین حکم در مورد رکوع نیز جاری است.3 اگر جاهل قاصر بوده اشکالی ندارد، از این به بعد دقت کند.
در ركوع واجب است ذكر بگويد، ذكر ركوع بنا بر احتياط واجب سه مرتبه «سبحان‌الله» يا یک‌مرتبه «سُبْحانَ ربی الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است كه بايد به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تكرار كند.
سُبْحانَ ربی الْأعْلى وَ بِحَمْدِهِ: پاك و منزّه است خداوند بلند مقام من و او را سپاس مىگويم.
ذکر «بِحَوْلِ الله وَ قُوَّتِهِ اقُومُ وَ اقْعُدُ» را بايد در حال برخاستن بگويد.
پیش از آنکه شروع به خواندن سوره «حمد» کند مستحب است ذکر «به حول الله» را بگوید.
علاوه بر گفتن ذکر واجب سجده گفتن ذکر مزبور مانعی ندارد.
سُبْحانَ ربی الْعَظيمِ وَ بِحَمدِهِ: پاك و منزّه است پروردگار بزرگ من و او را سپاس می‌گویم.
جای گفتن آن ذکر بعد از حمد است و قبل از شروع سوره. در آینده به‌قصد ذکر مطلق بگویند.
به‌قصد ذکر مطلق اشکال ندارد.
اگر این ذکر را به‌قصد ذكر خدا بگويد، امّا در موقع گفتن، صدا را بلند کند كه چيزى را به ديگرى بفهماند اشكال ندارد.
با توجه به اینکه ذکر سجده آخر زیارت عاشورا، دعای مشتمل بر حمد و ثنای الهی است مانعی ندارد.
