هرگاه پيش از آنکه بدن آرام گيرد ذكر سجده را شروع كند، نماز باطل است، همچنين اگر قسمتى از آن را هنگام بلند شدن از سجده بگويد، امّا اگر سهواً باشد مانعى ندارد و اگر قبل از برداشتن سر از سجده متوجّه شود بايد ذكر را اعاده كند.
صلوات بر پيغمبر صلی‌الله عليه و اله و آل او علیهم‌السلام بعد از نماز، يا در حال نماز و همچنين در ساير حالات از مستحبات مؤكّد است و نيز مستحب است هر موقع نام مبارك حضرت رسول صلی‌الله عليه و اله خواه محمّد باشد يا احمد و همچنين لقب و كنيه آن جناب را مانند مصطفى و ابوالقاسم بشنود صلوات بفرستد، حتّى اگر در نماز باشد، همچنين اگر خودش اين نام‌های مقدّس را بر زبآنجارى كند صلوات بفرستد.
ذكر گفتن در سجده واجب است و احتياط واجب آن است كه حداقل سه مرتبه «سبحان‌الله» يا یک‌مرتبه «سُبْحانَ ربی الْأَعْلى وَ بِحَمْدِهِ» بگويد و هرچه بيشتر بگويد بهتر است.
هرگاه ذكر را قبل از رسيدن به حدّ ركوع و آرام گرفتن بدن بگويد بايد آن را بعد از آرام گرفتن اعاده كند، حتّى اگر عمداً اين كار را كند احتياط واجب اين است كه نماز را نيز بعداً اعاده نمايد.
كافى است بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اله إلَّااللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» و اين كلمات بايد به عربى صحيح و به ترتيب و پشت سر هم گفته شود.
در سجده بايد بدن به مقدار گفتن ذكر واجب آرام باشد، در موقع ذكر مستحب نيز اگر آن را به‌قصد ذكرى كه براى سجده دستور داده‌شده بگويد آرام بودن بدن لازم است (البته در صورت حرکت داشتن کار خلافی مرتکب شده ولی نماز صحیح است) و امّا اگر به‌قصد ذكر مطلق باشدكه در هر جاى نماز جايز است حركت مانعى ندارد.
