منظور از اندازه سنگریزه در رمی جمره
منظور از اندازه سنگریزه در رمی جمره که اندازه سرانگشت ذکرشده منظور یکبند انگشت است یا بهاندازهای که سرانگشت جا شود؟
منظور قسمت گردی سرانگشتان است البته کمی بزرگتر هم باشد مانعی ندارد.
منظور قسمت گردی سرانگشتان است البته کمی بزرگتر هم باشد مانعی ندارد.
ملاک همان ماه قمرى است، نه سى روز.
مصدود شدن به جلوگيرى از آمدن به مکه بعد از احرام، يا آمدن به مکه و ممنوع شدن از انجام همه اعمال حج براثر زندان و بازداشت يا هر عامل ديگر و يا ممنوع شدن از وقوف به عرفات و مشعر حاصل مىشود؛ بنابراین درجایی كه ممنوع از ورود به مکه يا انجام وقوف به عرفات و مشعر گردد و به تعبير ديگر از بجا آوردن اعمال ركنى كه با ترك آنها (حتّى بدون عمد) حج باطل مىشود، ممنوع گردد، كه در اين صورت اگر قبلاً مستطيع بوده، يا استطاعت او تا سال آينده باقى بماند، حج بر او واجب مىشود و اگر در همان سال مستطيع شده و استطاعت او از ميان رفت، در سال آينده حج بر او واجب نيست.
«مصدود» به كسى گفته مىشود كه شخصى (خواه دشمن باشد، يا مأمور دولت) او را بعد از احرام براى عمره يا حج، از انجام اعمال بازدارد.
مشعرالحرام، كه نام ديگرش «مُزْدَلِفَه» مىباشد، محل معروفى است ميان منى و عرفات (و حدود آن بين كوه مِأْزَمَيْن و حِياضْ و وادى محسّر مىباشد) و بر کسانی كه حج بجا مىآورند واجب است بعد از وقوف به عرفات به انجام كوچ كنند و احتياط آن است كه در صورت امكان، كوچ كردن به مشعر را به تأخیر نيندازند.
میقات وادی عقیق داراى سه قسمت است: قسمت اوّل را «مَسْلخ» مىنامند، قسمت دوم را «غَمره» و قسمت سوم را «ذات عرق» مىگويند و احرام بستن از تمام آنها جايز است، هرچند افضل احرام از «مسلخ» است.
«مسجد شجره» در كنار مدينه قرار دارد و امروز به نام «آبار على» معروف است، آن را «ذو الحليفه» نيز مىنامند. تمام كسانى كه مىخواهند از راه مدينه به حج بروند بايد ازآنجا مُحرم شوند و جايز نيست تأخیر بيندازند و مثلاً از «جحفه» ـ كه ميان راه مکه و مدينه است ـ محرم شوند، مگر بيماران و افراد ضعيف و كسانى كه موانع ديگرى دارند و نمىتوانند از مسجد شجره محرم شوند.
مستحب است امور زير را در نماز طواف بهقصد رجا بجا آورد: 1. پس از قرائت سوره حمد، در ركعت اوّل «سوره توحيد» و در ركعت دوم «سوره قل يا ايّها الكافرون» را بخواند. 2. پس از نماز، حمد و ثناى الهى را بهجا آورده و صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و از خداوند عالم طلب قبول نمايد. 3. در بعضى از روايات آمده، كه حضرت صادق (ع) بعد از نماز طواف به سجده رفته و چنين راز و نياز مىكردند:«سَجَدَ لَکَ وَجْهِي تَعَبُّداً وَرِقّاً، لااِلهَ الا اَنْتَ حَقّاً حَقّاً، الاَْوَّلُ قَبْلَ کل شَىْءٍ، وَ الاْخِرُ بَعْدَ کل شَىْءٍ، وَ ها اَنَا ذا بَيْنَ يَدَيکَ ناصِيَتِي بِيَدِکَ، فَاغْفِرْلِي، اِنَّهُ لايَغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ غَيْرُکَ، فَاغْفِرْلِي، فَإنِّي مُقِرٌّ بِذُنُوبِي عَلى نَفْسِي، وَ لايَدْفَعُ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ غَيْرُکَ».و پس از سجده آثار گريه و زارى بر چهره مبارك آن حضرت ظاهر بود. پس از انجام نماز طواف و پيش از سعى مستحب است نزد زمزم رفته و كمى آب بر سر و پشت و شكم خود بريزد و بگويد: «اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً، وَ رِزقاً واسِعاً، وَ شِفاءً مِنْ کل داءٍ وَ سُقْمٍ».
1. مستحب است روز يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در منى بماند و حتّى براى طواف مستحب از منى بيرون نرود.2. تكبير گفتن در منى بعد از پانزده نماز و در غير منى بعد از ده نماز، كه اوّل آنها نماز ظهر روز عيد است، مستحب مىباشد و بعضى آن را واجب دانستهاند و اولى در کیفیت تكبير اين است كه بگويد:«اللهاکبر، اللهاکبر لا اِلهَ الا الله، وَ اللهاکبر، اللهاکبر وَلِلّهِ الْحَمْدُ، اللهاکبر عَلى ما هَدانا، اللهاکبر عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ اْلأَنْعامِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما أبْلانا».1. مادام كه در منى اقامت دارد نمازهاى واجب و مستحب را، اگر ممكن است، در مسجد خيف بهجا آورد. در حديثى از امام صادق (ع) مىخوانيم كه: «صد ركعت نماز در مسجد خيف، با هفتادسال عبادت برابر است و صد مرتبه «سُبْحانَ الله» برابر با ثواب بنده آزاد كردن است و صد مرتبه «لااِلهَ الا الله» برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد و صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهْ» در آن مكان برابر است با ثواب خِراج عراقين كه درراه خدا صدقه دهد».
مستحبات قربانى چند چيز است:1. در صورت تمكّن شتر قربانى كند و در مرحله بعد گاو و چنانچه هیچکدام ممكن نشد به گوسفند قناعت نمايد. 2. قربانى فربه (چاق) باشد.3. شتر يا گاو را از جنس ماده و گوسفند يا بز را از جنس نر انتخاب كند.4. شترى كه مىخواهند آن را نحر كنند ايستاده باشد و از سر دستها تا زانوى آن را ببندند و شخص از جانب راست او بايستد و كارد يا نيزه يا خنجر را به گودال گردن او فروکند.5. در وقت ذبح اين دعا را بخواند:«وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذي فَطَرَ السَّماواتِ وَ الاَْرْضَ حَنِيفاً مسلماً وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، اِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْياىَ وَ مَماتِي لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، لاشَرِيکَ لَهُ، وَ بِذلِکَ اُمِرْتُ، وَ اَنَا مِنَ الْمُسْلِميِنَ. اَللّهُمَّ مِنْکَ وَ لَکَ، بسمالله وَ بِاللّهِ وَ اللهاکبر، اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي».6. اگر مىتواند خودش قربانى را ذبح كند و اگر نتواند دست خود را روى دست قصّاب بگذارد.
1. از طرف راست جلوى سر بتراشد و اين دعا را بخواند:«اللّهُمَّ أعْطِني بِكُلِّ شَعْرَةٍ نُوراً يَومَ الْقِيامَةِ».2. موى سرخود را در منى در خيمه خود دفن نمايد و بهتر است پس از حلق، از اطراف ريش و شارب خود گرفته و ناخنها را نيز بگيرد.