حکم گفتن (فی المدة المعلومه) در عقد دائم
اگر عاقد در عقد دائم لفظ (فی المدة المعلومة) را بگوید شرعاً ایراد دارد؟
صیغهی مزبور صحیح است ولی بهتر آن است که آن را مجدداً تکرار کنند.
صیغهی مزبور صحیح است ولی بهتر آن است که آن را مجدداً تکرار کنند.
خواندن صیغهی عقد مطابق آنچه در رساله توضیح المسائل نوشتهایم لازم است، اما درصورتیکه آشنا به عربى نباشد به هر زبانى جایز است ولى باید به آنها تفهیم گردد که عقد ازدواج در اسلام دو نوع است که یک نوع آن عقد موقّت است که در برابر آن هدیهای پرداخت میشود و دیگری بهصورت عقد دائم است.
لازم نیست و تفاوتى نمیکند، هرچند بهتر است ایجاب مقدّم شود.
معناى مشهور نکاح همان عقد ازدواج است و اگر زمان خاصی در آن قید نشود، ظهور در عقد دائم دارد.
درصورتیکه شرایط معتبر نزد شیعه مثل اذن پدر و مانند آن رعایت شود اشکالى ندارد.
باید فامیلی واقعی گفته شود یا اگر کسی به نام دیگری مشهور است آن نام ذکر شود و یا به صورتی اشاره شود که طرفین مشخص گردند.
آری، باید صیغه عقد تلفّظ شود.
این کار وجهی ندارد و عقد دوّم فاقد اثر است. ولی انجام آن بهصورت صوری اشکالی ندارد.
مرد میگوید موکله خودم فلان کس را برای این مدت و با این مبلغ به عقد خودم درآوردم، بعد خودش بگوید من هم قبول کردم.
احتیاط مستحب آن است که در این ایّام در محضر رسمى ثبت کنند خواه صیغه عقد را در محضر بخوانند، یا در خارج و بهتر است صیغه عقد را فرد عالِمى بخواند که از تمام شرایط آن آگاه است.
هرگاه به مسائل شرعى ناآگاه بوده و تصوّر میکردهاند ازدواج نياز به صيغه عقد ندارد، فرزندان آنان نامشروع نيستند و ارتباطات زناشويى آنها تاکنون اشكال نداشته است. ولى ازاینپس بايد فوراً صيغه عقد را بخوانند و قبل از آن هیچگونه تماس زنوشوهری باهم نداشته باشند و نكاح معاطاتى صحيح نیست.