لباس غصبی در سعی بین صفا و مروه
آیا غصبی نبودن لباس در سعی شرط است؟
براى صحّت سعى احتياط واجب آن است كه لباس انسان غصبى نباشد.
براى صحّت سعى احتياط واجب آن است كه لباس انسان غصبى نباشد.
طرفین نمی توانند یکدیگر را مجبور به اجاره یا معامله زمین یا درخت نمایند.
زراعت و درخت و ميوه آن مال غاصب است، ولى بايد اجاره زمين را در مدّتى كه زراعت و درخت در آن بوده به صاحب زمين بدهد.
اگر غیر قابل استفاده شود باید مماثل یا معادل آن را بدهد و البته اگر خراب کار بگوید آن را درست میکنم و درست کند کافی است.
اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند حتّى اگر نخ يا دكمه آن غصبى باشد احتیاط واجب آن است که نماز را اعاده كند، همچنین اگر درملك غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى نماز بخواند.
نمى تواند، بلکه باید اگر صاحب آن را مى شناسد به او بدهد و اگر نمى شناسد حکم مجهول المالک را دارد.
هرگاه دو يا چند نفر به اتّفاق هم مالى را غصب كنند هر كدام از آنان بصورت مساوی ضامن هستند (اگر دونفر باشند هر كدام نصف و اگر سه نفر باشند هر كدام ثلث آن را ضامن است) خواه به تنهايى مى توانسته آن را غصب كند يا نه.
هرگاه مالى را كه غصب كرده با چيز ديگرى مخلوط شود، چنانچه جدا كردن آنها ممكن باشد بايد جدا كند و به صاحبش برگرداند، هر چند زحمت داشته باشد.
اگر صاحب مال براى منظور خاصّى بگويد بايد آن را به صورت اوّل درآورى واجب است چنين كند و اگر عيبى بر آن وارد شود و قيمت آن از اوّل كمتر گردد بايد تفاوت آن را به صاحبش بدهد.
چيزى كه بر آن تيمّم مى كند بنابر احتياط واجب بايد غصبى نباشد.
هرگاه سهم الارث بعضى از ورّاث پرداخت نشود، به صورت مشاع در اموال بقيّه مى ماند و تا سهم الارث بقيّه را نپردازند، آن مال حكم مال غصبى را دارد.
جایز نیست و ثواب و امثال ذالک هم ندارد چون قرآن قصد تقرب می خواهد و غصب با قصد تقرب جمع نمی شود.