آرى مى تواند مخارج ضرورى را از او بگیرد مشروط بر این که در این مدّت راهى براى پیدا کردن صاحب آن نداشته باشد.
زیاده متعلّق به مالک است و اگر سال بر آن گذشته خمس دارد و چنانچه یابنده براى حفظ آن هزینه کرده، مى تواند از مالک آن بگیرد.
شما باید طبق مقرّرات بانک و قراردادى که با آنها دارید عمل نمایید و اگر در مورد پولهایى که اضافى مى آید قراردادى ندارید و از پیدا کردن صاحب آن مأیوس هستید مى توانید به شخص نیازمندى بدهید و اگر خودتان نیاز دارید به اندازه پول هایى که کم مى آید از آن استفاده کنید.
هرگاه تا يك سال اعلان كند و يا در محل اعلان شده نگهدارى شود و صاحب مال پيدا نشود، پيداكننده مخيّر است يكى از چهار كار را انجام دهد: 1- آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هر وقت صاحبش پيدا شد اگر آن مال موجود نيست، عوض آن را به او بدهد. 2- به صورت امانت براى او نگهدارى كند.3- از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4- آن را به حاكم شرع بسپارد و احتياط مستحب صدقه دادن يا سپردن به حاكم شرع است.
در صورتی که از پیدا کردن او ناامید شوید قیمت آن را از طرف او به فقرا بدهید.
اگر صاحبان این اشیاء آنها را به دور انداخته اند اشکالی ندارد، چه بسا احتمال دارد اشتباها در لابه لای چیزهای دیگری بوده و آن را به دور انداخته اند زیرا حتی در بعضی موارد اجناس گران قیمت مثل طلاجات در سطل زباله پیدا شده است.
اگر صاحب مال به صدقه دادن راضى نشد باید عوض آن را به او بدهد.
در مواردى كه مال را از طرف صاحب اصلى آن در راه خدا صدقه مى دهند به سيّد يا غيرسيّد مى توان داد و اگر خودش مستحق باشد خودش نيز مى تواند بردارد.
باید به قیمت امروز طلا پرداخته شود و می تواند با مراجعه به طلا فروشی های قدیمی حدودا مقدار آن را مشخص نموده و به صورت حدودی مبلغ را پرداخت نماید.
اگر شخصى چیزى پیدا کند ولى برندارد، وظیفه خاصّى بر عهده اش نمى آید مگر آنکه نوزادی باشد و یا مال قابل ملاحظه ای که در معرض از بین رفتن باشد.
هرگاه مالى را پيدا كند و با پاى خود آن را تكان دهد هر چند خود اين كار اشكال دارد ولی تکلیفی به عهده او نیست.
اگر چیزى پیدا کند و بردارد، چنانچه قیمت آن کمتر از 10000 تومان است و صاحب آن معلوم نباشد مى تواند براى خودش بردارد، ولى اگر صاحبش پیدا شد بنابر احتیاط واجب باید عوض آن را به او بدهد.
