بايد حيوان بعد از سر بريدن حركتى كند اگر چه مثلًا چشم يا دم خود را حركت دهد يا پاى خود را به زمين زند كه معلوم شود زنده بوده و احتياط واجب آن است كه خون به مقدار كافى از آن بيرون بريزد.
اگر راهی ندارند مانعی ندارد ولی اگر ممکن است به شکلی آنها را آرام نموده و کاملا رو به قبله قرار دهند.
براى سر بريدن حيوان اگر حلقوم و دو رگ بزرگ گردن را بطور كامل ببرند كافى است ولى احتياط مستحب آن است كه چهار رگ بزرگ يعنى دو رگ بزرگ گردن به اضافه حلقوم و مرى از پايين برآمدگى گلو بريده شود.
براى سر بریدن حیوان اگر حلقوم و دو رگ بزرگ گردن را بطور کامل ببرند کافى است.
هرگاه شرايط شرعى رعايت گردد اشكالى ندارد و بيهوش كردن حيوان قبل از ذبح اشكالى ندارد و تكان نخوردن با علم به زنده بودن ضررى نمىزند.
دست و پا زدن به عنوان نشانه برای زنده بودن است، اگر یقین داشته اند هنگام ذبح زنده بوده کافی است.
در صورت امکان باید ذبح شود.
حیات مستقر به این معنا که حیوان براى مدّت قابل ملاحظه اى، یک روز و یا حتّى یک ساعت زنده بماند، شرط نیست، ولى حیوان باید به هنگام ذبح زنده باشد.
در فرض سوال؛ حیوان حلال است ولی احتیاط مستحب آنست که جوزه ( برآمدگی حلقوم ) به طرف سر باشد.
اگر بعضى از اين رگها را ببرند و صبر كنند تا حيوان بميرد بعد بقيّه را ببرند فايده ندارد، بلكه اگر به اين مقدار هم صبر نكنند ولى بطور معمول رگها را پشت سر هم نبرند اگر چه هنوز حيوان جان داشته باشد اشكال دارد.
هرگاه آن دايره را مقدارى توسعه دهد به طورى كه با صدق نحر منافات نداشته باشد اشكالى ندارد.
قطع سر حیوان بطور کامل قبل از خروج روح حرام نیست بلکه مکروه است.
