اولویت تطهیر مخرج غائط با آب
کدام راه تطهیر مخرج غائط بهتر است؛ با آب یا با سه قطعه کاغذ یا سنگ یا پارچه؟
در مواردى كه میتوان مخرج غائط را با غير آب تميز كرد، شستن با آب بهتر است.
در مواردى كه میتوان مخرج غائط را با غير آب تميز كرد، شستن با آب بهتر است.
مخرج غائط را میتوان با آب شست، يا با سه قطعه كاغذ يا سنگ يا پارچه يا مانند آن تميز كرد، مگر درصورتیکه از حدّ معمول تجاوز كرده و اطراف مخرج را آلوده نموده باشد، يا نجاست ديگرى مانند خون با آن بيرون آيد، يا از خارج نجاستى به آن برسد، كه در اين حال فقط با آب پاك میشود.
درصورتیکه آب بوی سرکه دهد مضاف شده و باعث تطهیر نیست میتواند قبلاً خود را با آب معمولی تطهیر کند و بعد با آن محلول بشوید.
در فرض مسئله که محل ضرورت است اشکالى ندارد.
مخرج بول با غير آب پاك نمىشود و تطهیر با شيلنگهاى متّصل به آبلولهکشی كه در حكم جارى است و همچنین آب قلیل، یکمرتبه کافی است؛ هرچند بهتر است با آب قلیل دو بار باشد.
اگر شك كند كه مخرج را پاککرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.
هرگاه با سه طرف يك قطعهسنگ محل را پاك كند كافى است، همچنين با سهگوشه يك قطعه كاغذ و پارچه.
هرگاه مخرج غائط را با سه قطعهسنگ، يا كاغذ و مانند آن پاك كنند و ذرات كوچكى كه معمولاً جز با آب برطرف نمىشود باقى بماند، ضررى ندارد و میتواند با آن نماز بخواند.
در شستن مخرج بول و غائط فرق ميان مجراى طبيعى و غيرطبيعى نيست، ولى در مخرج غيرطبيعى غير آب كفايت نمى كند.
براى پوشانيدن عورت از هر چيز میتوان استفاده كرد، حتّى با دست و آب كدر.
در فرض سؤال، مانعی ندارد.
منظور این است که انسان هنگامیکه به دستشویی میرود درب آنجا را ببندد و یا پردهای که از دید محفوظ باشد برافرازد.