مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هنگامی‌که سيفون را می‌کشند معمولاً متّصل به آب‌لوله‌کشی می‌شود. بنابراين، ترشحات آن اگر همراه نجاست نباشد يا شك داشته باشيم كه همراه نجاست بوده، پاك است.

رواياتى را كه ذكر کرده‌اید در منابع معتبر ندیده‌ایم. و دليل نجس بودن سگ احاديثى است كه مرحوم شيخ حرّ عاملى در كتاب معروف وسایل الشيعه، جلد دوم، باب 12 از ابواب نجاسات آورده، يازده حديث در اين زمينه واردشده است. و ممكن است فلسفه آن بیماری‌هایی باشد كه از اين حيوان به انسان سرايت می‌کند. و بعضى از علما نجس بودن سگ را از ضروريات دين دانسته‌اند. البته همان‌گونه كه نوشته‌اید سگ را می‌توان تربيت كرد و از وجود آن استفاده نمود، ولى به‌هرحال بايد مطابق يك حيوان نجس از آن پرهيز كرد.

بهتر است با آب ملايم غسل كند، كه به هنگام غسل بدن او عرق نكند، اين در صورتى است كه با آب قليل غسل نمايد و اگر با آب كر و مانند آن باشد اشكال ندارد، امّا بعد از پايان غسل یک‌بار همه بدن را آب بکشد (بنا بر احتياط مستحب).

هرگاه شك كند استبراء كرده يا نه بايد از رطوبت‌های مشكوك اجتناب كند.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

جوشاندن سرکه اشکالی ندارد.

گراز همان خوک وحشی است و نجس العین است.

اگر استبراء كرده ولى نمى‏ داند درست بوده يا نه اعتنا به شك نمى‏ كند.

منظور از عرق جُنُب از حرام، عرقى است كه در آن حال يا بعدازآن، پيش از آن‌که غسل كند از بدن او بيرون مى‏ آيد.

هرگاه بدون دست کشیدن برطرف نمی‌شود، دست بکشید.

پوست‌هایی كه از لب و سر و جاهاى ديگر بدن انسان جدا می‌شود پاك است، امّا اگر آن را با فشار جدا كنند به‌طوری‌که محل آن سوزش پیدا کند احتياط واجب اجتناب است.

اگر مگس يا مانند آن روى چيز نجسى بنشيند، كه تر است و بعد روى چيز پاكى بنشيند نجس نمى‏شود، چون احتمال دارد پاى اين حشرات رطوبتى به خود نگيرد، امّا اگر بدانيم نجاستى را با خود حمل كرده و سرایت نموده، نجس می‌شود.