مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ديوانه و بچه نابالغ نمى‏توانند مال خود را عاريه دهند امّا اگر ولى اجازه دهد و اين كار به نفع آن‌ها باشد مانعى ندارد.

به عهده گیرنده است.

مانعی ندارد و به معنای فسخ عاریه است.

هرگاه بعداً معلوم شود چيزى را كه عاريه كرده غصبى است بايد آن را به صاحبش برساند و اگر صاحبش را نمی‌شناسد مطابق دستور مجهول‌المالک عمل كند و درهرحال نمى‏تواند آن را به عاريه‏ دهنده بازگرداند.

مالک می‌تواند خسارت را از شخصی که عاریه گرفته بگیرد و اگر مالك خسارت مال يا منافع آن را از عاریه گیرنده بگیرد او مى‏تواند آنچه را که به مالك داده از عاريه دهنده غاصب بگيرد، البته اين در صورتى است كه عاريه دهنده شرط ضمان نكرده باشد و چيز عاريت شده از جنس طلا و نقره نباشد.

عقد رهن بدون اذن مالك جايز نيست.

مالک باید با دلایل معتبر ضمان را ثابت کند‌

اگر بخواهد آن مال را در اموری استفاده کند که پاک بودن در آن شرط است باید اطلاع دهد مثلاً اگر ظرف نجسى را براى استعمال خوردن و آشاميدن عاريه دهد، احتياط واجب آن است كه نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى‏دهد بگويد، همچنين اگر لباسى را براى نماز عاريه دهد.

عاریه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن و عاريه دادن حيوانات ديگر براى منافع مشروع آن‌ها صحيح است.

هرگاه چيزى را كه عاريه كرده با اجازه صاحب آن به ديگرى عاريه دهد عاریه داده‌شده صحیح است.

هرگاه کسی چيزى را به عاريه بگیرد و آن چیز تلف شود عاریه گیرنده ضامن نيست، مگر اين‏كه:‌  در حفظ آن كوتاهى كرده باشد.  عاريه‏ دهنده شرط ضمان كرده باشد  چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره يا زینت‌آلات ساخته‌شده از آن‌ها باشد،بنابراین در اين سه صورت اگر تلف شود، ضامن است و بايد عوض آن را بدهد.‌

چيزى را كه منفعتش مال انسان است، مثلاً آن را اجاره كرده، مى‏توان عاريه داد، به‌شرط اینکه حقّ واگذارى به ديگرى داشته باشد.