معین بودن جنس و مقدار
چیزی که بهعنوان قرض داده میشود چه شرایطی باید داشته باشد؟
در قرض بايد «مقدار» و «جنس» معيّن باشد.
در قرض بايد «مقدار» و «جنس» معيّن باشد.
هرگاه طلبكار طلب خود را در موقعى كه حق دارد مطالبه كند بدهكار بايد فوراً آن را بپردازد و تأخير آن گناه است.
«قرضالحسنه» و «گیرنده» هر دو بالغ و عاقل باشند و سفيه و ممنوع از تصرّف در اموال خود نباشند و اين كار را از روى اراده و قصد انجام دهند، نه اجبار و اكراه يا شوخى.
اگر مدّت فرارسد و چيزى را كه قرض كرده عيناً موجود باشد و طلبكار همان را مطالبه كند، لازم نيست آن را به او بدهد، هرچند احتياط مستحب دادن همان مال است این مسئله.در وان نوت نیست در سایت نیست.
اگر دین نقدی بوده نمیتواند آن را بهوسیله غیر نقدی بپردازد مگر اینکه طلبکار اجازه دهد.
مانعی ندارد و این نوعی وام است.
اگر کسى پولى را به دیگرى قرض بدهد خواه پول ایرانى باشد یا پول خارجى فقط همان مقدار را میتواند از او بگیرد و زیادتر از آن ربا و حرام است.
درصورتیکه فرض این بوده باشد که آن پول را به دیگران وام بدهند ربا محسوب نمیشود.
قرارداد قرض را میتوان با صيغه لفظى یا با عمل انجام داد، به اینگونه كه چيزى را به نيّت قرض به كسى بدهد و او هم بااطلاع از این نیت بگيرد، در هر دو صورت صحيح است.
در فرض سؤال اشکالى ندارد.