اگر این کار به عنوان دفاع از اموال صورت گرفته خون مقتول هدر است و به فرض که مشکوک شود آیا به کمتر از این مجازات امکان نجات اموال بوده یا نه مصداق (تدرو الحدود و القصاص) است.
خودکشی به‌هرحال جایز نیست مگر آنکه اسرار مهمی نزد او باشد که اگر فاش شود کشور اسلامی یا گروه مهمی درخطر بیفتد.
درصورتی‌که تنها راه دفاع از اسلام و كشورهاى اسلام و حفظ جان مسلمانان باشد و راه ديگرى وجود نداشته باشد، از باب ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است و اقدام مردم سایر کشورها به این کار، بدون هماهنگى با حکومت‌هایشان جایز نیست.
با توجه به این‌که هنگام هجوم دشمنان دفاع واجب است فرقی ندارد که این دفاع از طریق بذل جان یا بذل مال یا چیز دیگر باشد، برای این‌که مسلمانان پیروز شوند در صورت امکان باید برای دفاع برنامه‌ریزی نمایند و برای نظم بیشتر و هماهنگی‌های لازم از فرمانده یا فرمانده هانی استفاده نمایند که توسط حاکم شرع تعیین می‌شود و به آنها اطمینان دارند.
غنیمت مال کسانی است که زنده مانده اند.
کار خلاف شرعی نکرده اند ولو به زبان هم چیزی گفته باشند.
در صورتی که خصومت شخصی باشد کار درستی نیست ولی اگر بخاطر مخالفت با اسلام و احکام آن باشد اگر مفسده ای نداشته باشد اشکالی ندارد.
اگر برای دفاع از خود راهی جز این نداشته تکلیفی ندارد البته باید بتواند این معنا را ثابت کند.
اگر آن مهاجم قصد جان یا مال شما یا فرزندانتان را داشته، دفاع با هر وسیله‌ای جایز بوده است و خون او هدر است.
مادام که براى دفاع از جان و مال و ناموس مسلمین و اساس اسلام و مذهب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) تلاش می‌کنند عمل آنها جهاد است و آنها که در این راه کشته می‌شوند شهیدند، امّا باید سعى کنند از مجتهد یا نماینده مجتهدى دستور بگیرند.
آنها حق‌دارند از خود دفاع کنند ولى باید نهایت کوشش را براى جلوگیرى ازاین‌گونه درگیری‌ها به عمل‌آورند تا کار به خونریزى نکشد.
می‌تواند از خود دفاع کند; هرچند به‌ناچار مستلزم نابودى طرف گردد.
