مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر برای دفاع از خود راهی جز این نداشته تکلیفی ندارد البته باید بتواند این معنا را ثابت کند.

درصورتی‌که تنها راه دفاع از اسلام و كشورهاى اسلام و حفظ جان مسلمانان باشد و راه ديگرى وجود نداشته باشد، از باب ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است و اقدام مردم سایر کشورها به این کار، بدون هماهنگى با حکومت‌هایشان جایز نیست.

توسّل به دفاع مشروع در جایی که جان کسى درخطر است، مانعى ندارد

درصورتی‌که برای دفاع از مال خود راهی جز حمله به دزد و آسیب رساندن به او نباشد دیه لازم نیست.

اگر این کار به عنوان دفاع از اموال صورت گرفته خون مقتول هدر است و به فرض که مشکوک شود آیا به کمتر از این مجازات امکان نجات اموال بوده یا نه مصداق (تدرو الحدود و القصاص) است.

جایز نیست زیرا مقابله‌به‌مثل تنها در مورد جانی جایز است نه افراد دیگر.

اگر آن مهاجم قصد جان یا مال شما یا فرزندانتان را داشته، دفاع با هر وسیله‌ای جایز بوده است و خون او هدر است.

آن‌ها حق‌دارند از خود دفاع کنند ولى باید نهایت کوشش را براى جلوگیرى ازاین‌گونه درگیری‌ها به عمل‌آورند تا کار به خونریزى نکشد.

درصورتی‌که راهى جز کشتن او نباشد جایز است و خون او هدر است.

در این‌گونه موارد مي‏توان مقاومت کرد و از تجاوز به مال جلوگیری نمود.

اگر مقاومت کردن احتمال عقلائی کشته شدن را دارد، لازم است از مقاومت دست کشیده و نفس و جان خود را حفظ نمایند.

می‌توان مقاومت نمود و کشته شدن متجاوز اشکالی ندارد، در مواردي که دفاع جايز است ولو بلغ ما بلغ خون جاني و سارق هدر مي‏باشد