اين وصیت تنها در صورتى نافذ است كه ضرورتى ايجاب كند كه اعضاى بدن او را بردارند؛ و بهتر آن است كه رايگان در اختيار نيازمندان بگذارند، هرچند گرفتن پول به‌صورتى كه در بالا گفته شد مانعى ندارد.
در این موارد اهداء عضو به سایر مسلمانان پس از مرگ وصیت‌کننده، اشكالى ندارد و امّا در مورد غیرمسلمان تنها درصورتی‌که مسلمان نیازمندی نباشد مانعی ندارد. (باید توجه داشته باشید حکم در مورد مرگ مغزی متفاوت است و تنها پیوند به مسلمان جایز است آن‌هم با شرایط خاص خودش).
اشكالى ندارد.
هرگاه وصیت كند ثلث مال او را نگه‌دارند و عايدى آن را به مصرفى برسانند بايد مطابق آن عمل شود.
در صورتی این فروش جایز است که سبب نجات جان مسلمانی از مرگ یا بیماری مهمی شود.
هرگاه كسى وصیت كند كه بعد از دفن، قبر او را نبش كرده و بدن او را به مشاهد مشرفه يا نقطه ديگر ببرند، عمل به چنين وصيتى مشكل است.
كفن را به‌طور متعارف از واجب و مستحب مىتوان از اموال ميّت برداشت، هرچند صغير داشته باشد، امّا زائد بر متعارف را نمىتوان از حقّ صغير برداشت، مگر اينكه وصیت كرده باشد، كه در اين صورت مىتوان مقدار اضافى را از ثلث حساب كرد.
اگر شرايط كفن در آن لباس موجود باشد يا اضافه بر کفن‌های سهگانه باشد و لباس خيلى گران‌قیمتی نباشد به‌گونه‌ای كه اسراف محسوب شود جايز است.
اگر قرآن‌های متعدّدى باشد خالى از اشکال نیست.
درصورتی‌که هنگام اجرای صیغه وقف این شرط جزء آن بوده است و مراکز مسئول نیز اجازه می‌دهند مطابق وصیت عمل کنند.
این وصیت‌نامه اعتبارى ندارد و باید از ساختن چنین زیارتگاهى پرهیز کرد.
